ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ

Ο Πήτερ Μπρουκ μας έχει προειδοποιήσει εγκαίρως: «Όποτε χρησιμοποιούμε λόγια, κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας». Είναι αλήθεια. Γι’ αυτό η εν σιωπή επικοινωνία είναι συνήθως αποτελεσματική, γοητευτική και ενίοτε εξόχως ερωτική. Μια εκπνοή εδώ, ένα τραύλισμα εκεί, μια λέξη που εκφέρεται μισή, ένα αγκομαχητό, μια τεράστια σιωπή, μια μετέωρη χειρονομία είναι σημάδια της λεκτικής δράσης του ηθοποιού που μαρτυρούν τη σχέση του με το ανείπωτο. Ας ορίσουμε λοιπόν τη λεκτική δράση ως τη σκηνική συνθήκη μέσω της οποίας ο ηθοποιός διαχειρίζεται την ομιλία ως σωματική δράση.
Στην εκτός σκηνής δημόσια ζωή ο λόγος απαξιώνεται ποικιλοτρόπως έχοντας μετατραπεί σε εργαλείο πειθούς, γοητείας, χειραγώγησης, εξαπάτησης και επιβολής. Στη θεατρική ζωή όμως, αξίζει τον κόπο να επιμείνουμε σχολαστικά προκειμένου ο λόγος να διατηρήσει τη σάρκα και το αίμα του, να είναι και μόνον δια της εκφοράς του σωματική παρουσία και πράξη, αύρα, συναίσθημα, μουσική, ήθος, ιδεολογία και, κυρίως, μυστικό.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα εργαλείο σκηνικής πρακτικής. Δεν αποσκοπεί ωστόσο στο να οδηγήσει τον ηθοποιό ή τον σπουδαστή σε μια κλειστή διαδρομή αλλά, αντίθετα, να προτείνει μια σειρά από πρακτικά εργαλεία διαχείρισης του θεατρικού κειμένου. Επιδιώκει να πολλαπλασιάσει τα ερωτήματα και τις πιθανές διαδρομές για την προσέγγισή τους μέσα από έναν δυναμικό διάλογο με κείμενα σπουδαίων δασκάλων της θεατρικής τέχνης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)