Περιγραφή
(. . .) Όταν παίζεται το “Τα γούστα του κυρίου Σλόαν”, (1964), γίνεται σαφές πως η φωνή του Όρτον είναι ασυνήθιστη και ανησυχαστική. “Το καλύτερο πρωτάρικο έργο των τελευταίων τριάντα χρόνων”, δηλώνει ο Τέρενς Ράτιγκαν. Το έργο παίζεται σε όλες σχεδόν τις χώρες, γίνεται φίλμ, τηλεοπτικό έργο. Η παράστασή του προκαλεί αντίδραση: “ένα βρόμικο, σνομπίστικο έργο, που δεν επιτρεπόταν να παρουσιαστεί σε λονδρέζικο θέατρο”. Ο Όρτον χαίρεται την κατακραυγή και ρίχνει λάδι στην φωτιά με βίαια γράμματα διαμαρτυρίας κατά του έργου του, που τα στέλνει στις εφημερίδες με την υπογραφή “Έντνα Γουέλθορπ, μαντάμ”. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)