Τέσσερις χιλιάδες πεντακόσια χρόνια ξένης ποίησης. Σπάνια συναντιούνται τόσοι έξοχοι ποιητές σ’ έναν Κήπο. Ποιητές από διάφορες χώρες και διάφορες εποχές. Εδώ ο σοφός Ίππο Ουρ, που μας έρχεται από την Αίγυπτο του 2300 π.Χ. Εδώ ο Εκκλησιαστής και το Άσμα Ασμάτων. Εδώ ο Λι Τάι Πο της Αρχαίας Κίνας και οι ποιήτριες της Ιαπωνίας. Εδώ η Σίβυλλα που μας φέρνει το τραγούδι της από την Αρχαία Ισλανδική Έδδα. Εδώ ο Ουίτμαν, ο Ομάρ Χαγιάμ, ο Λόρκα, ο Σαιν Τζων Περς, ο Ρεμπώ, ο Χαίλντερλιν, ο Παζολίνι, ο Έζρα Πάουντ, ο Νίτσε, ο Ίβαν Γκολ. Εδώ οι μάγοι ποιητές της Αφρικής. Εδώ ο Τόμας Στερνς Έλιοτ και Φερνάντο Πεσόα.
Σπάνια συναντιούνται τόσοι έξοχοι ποιητές σ’ έναν Κήπο, μιλώντας όλοι τους Ελληνικά, έτσι όπως μόνο οι ποιητές μπορούν να τα μιλούν.
Κήπος είναι η ποίηση με δέντρα
οπωροφόρα μέσα εκεί τους ποιητές.
Στον κήπο τούτον ο σοφός πάντοτε παίρνει
αυτό που κάθε δέντρο από τη φύση του
έχει να του προσφέρει· δεν ζητά
μήλα απ’ τη συκιά ή μανταρίνια
από την κερασιά. Όμως οι άσοφοι
κήπος της ποίησης δεν ξέρουν τι θα πει
γι’ αυτό κι απ’ τον παράδεισο των λόγων
φεύγουνε πάντα όπως ήρθαν νηστικοί.
