Περιγραφή
Στο τέταρτο ποιητικό βιβλίο του ο Jazra Khaleed γράφει για τον φόβο που είναι «ο γύπας της ελληνικής δημοκρατίας», για «τη ζωή που έχει γίνει κουπόνια», για νοίκια που «μοιάζουν κηδειόχαρτα», αλλά και για όσες κάνουν «αντίφα όνειρα» και «ονειρεύονται να σβήσουν οι μπλε φάροι», για όσους «βαγόνια βάφουν βράδυ μες στις σκιές» και «δεν ψήνονται να ζουν ζωές δανεικές». Εξαπολύει μια έμμετρη επίθεση ενάντια στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, στην επιτήρηση και τις πειθαρχήσεις, σατιρίζει τον μισανθρωπισμό των μικροαστών, βάζει στο κέντρο της ποίησής του την πολυεθνική εργατική τάξη, «που έχει γλώσσα λογχωτή, γροθιά θαυματουργή».
Επιμέλεια και τυπογραφικές διορθώσεις: Κυό Κ.
Σύμβουλος ομοιοκαταληξιών: λΑΜΠΕΡΟύΚ
Φωτογραφίες: Σίλβια Τσομπανάκη
Σελιδοποίηση και εξώφυλλο: David Moore
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του περιοδικού ΤΕΦΛΟΝ
