Περιγραφή
Αυτή τη φορά, στην ποιητική του δραστηριότητα, ο Λουάν Τζούλις προτιμά να είναι “Γυμνός”. Γυμνός με τις αλήθειες του, που υπερασπίζει προσκολλημένος στις εμμονές του με ερωτικό και θρησκευτικό ζήλο. Θέματά του ο οικείος χώρος των παθών, η αδιαπραγμάτευτα καθοριστική σκιά της καταγωγής του, η περιπέτεια της καθημερινότητας όπως την επισημαίνει ο μοναχικά στοχαζόμενος ποιητής.
Γυμνός, απαλλαγμένος από κάθε ναρκισσισμό της βιοπάλης -που συνήθως ανακυκλώνει τα κλισέ της ήττας της- ξεδιπλώνει συχνά με γλαφυρές περιφράσεις των ελληνικών του (επιμένει πεισματικά να γραφεί ελληνικά) την πλούσια ευαισθησία του. Έτσι σχηματίζει έναν αναπάντεχο χάρτη ευάλωτων μα πολύτιμων αξιών, για να αποστάξει τελικά το ποιητικό ήθος του. Εξάλλου, αυτό το ήθος είναι και ο πυρήνας της ύπαρξής του…
