Περιγραφή
Τελικά, θέλω να πω το εξής: πρέπει να σκεφτείτε ότι είμαστε μόνο από χώμα. Αυτό, ομολογουμένως, δεν είναι και τόσο σπουδαίο για να προχωρήσουμε και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Αλλά ακόμα κι έτσι, εννοώ παρ’ όλο το κακό μας ξεκίνημα, δεν τα πάμε και τόσο άσχημα. Προσωπικά λοιπόν πιστεύω ότι, παρ’ όλο που αντιμετωπίζουμε μιαν άθλια κατάσταση, θα τα καταφέρουμε. Με πιάνετε; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
[…] Το 1963, κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου, ο Φίλιπ Ντικ στρέφει το βλέμμα του στον ουρανό κι αντικρύζει ένα μοχθηρό, απαίσιο πρόσωπο με σκιστά μάτια. Το όραμα τον καταδιώκει για ένα μήνα, και σ’ αυτό ο Ντικ αναγνωρίζει το απόλυτο κακό, την εντροπία που κυβερνά το σύμπαν και καταστρέφει τα πάντα. Καρπός της μεταφυσικής αυτής εμπειρίας είναι το μυθιστόρημα Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς, ενώ η ιδέα του πανταχού παρόντος εντροπικού κακού διαποτίζει το έργο του -και τη ζωή του- για την επόμενη δεκαετία. Στρέφεται για βοήθεια στο Χριστιανισμό και αργότερα στο Βουδισμό, ενώ αρχίζει και κατασκευάζει ένα δικό του κόσμο (idios kosmos), μέσα στον οποίο σε λίγα χρόνια θα χαθεί. Τα μυθιστορήματά του γίνονται σκοτεινότερα, οι ήρωές του πιο απελπισμένοι, η πραγματικότητα πιο εύθραυστη. Στα μυθιστορήματα αυτής της περιόδου, όπως στα Αντίστροφος Κόσμος και Ubik, η ροή του χρόνου αντιστρέφεται και η πραγματικότητα επηρεάζεται τόσο απ’ το παρόν όσο κι απ’ το μέλλον, έτοιμη να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. […]
