Περιγραφή
Στο κορυφαίο του διήγημα “Τα φραγκοστάφυλα” ο Αντόν Τσέχοφ περιγράφει την αλλοτρίωση του ανθρώπου που εγκλωβίζεται στον εγωκεντρισμό και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του.
Έτσι, αυτοτιμωρείται να μην χαίρεται την αρμονική συνύπαρξη, την αμοιβαία συνδημιουργία, τη μέθεξη της ζωντανής ζωής.
Ο ήρωας του διηγήματος, Νικολάι Ιβάνιτς, υπενθυμίζει στον καθένα ότι ανάλογα με τα “φραγκοστάφυλα” που επιθυμεί διαμορφώνεται η ζωή του.
Αν τα “φραγκοστάφυλά” του είναι απότοκα φιλαυτίας -φιλοδοξίας, φιληδονίας, φιλοχρηματίας- τότε θα καταλήξει άταφος νεκρός.
