Περιγραφή
Με φόντο την επαρχία της διεφθαρμένης σύγχρονης Κίνας, “Οι μπαλάντες του σκόρδου” ισορροπούν ανάμεσα στο δράμα και σε μια κωμωδία τόσο μαύρη, που παύει να είναι κωμωδία. Οι πρωταγωνιστές είναι απλοί χωρικοί, έρμαια μιας βίας που τους σαρώνει και που, στη κινεζική κοινωνία, όπως την περιγράφει το βιβλίο, διαπερνά κάθε σχέση – του κράτους με τον πολίτη, του χωρικού με το συγχωριανό του, του πατέρα με την κόρη, του αδελφού με την αδελφή. Παραληρηματικές σκηνές που εναλλάσσονται με ειδυλλιακές εικόνες φύσης, μια επιμονή στα δεινά του σώματος, και περιστατικά όπως εκείνα στη φυλακή και στο σταθμό των λεωφορείων, που θυμίζουν θέατρο του παραλόγου, χαρακτηρίζουν αυτό το σημαντικό μυθιστόρημα του Μο Γιαν, το οποίο απαγορεύτηκε στην Κίνα ύστερα από τα αιματηρά γεγονότα στην πλατεία Τιεναμέν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Μη μιλάς”. Αυτό σημαίνει το “Μο Γιαν” […] Το ιδιαίτερο ψευδώνυμό του το επέλεξε ήδη από το πρώτο του βιβλίο και η επιλογή είχε να κάνει με το ότι επειδή μιλούσε πάντοτε ανοιχτά, με αποτέλεσμα να μη γίνεται αρεστός στην κινεζική ενδοχώρα, επέλεξε αυτό το όνομα για να υπενθυμίζει στον εαυτό του ότι πρέπει κάποτε και να σωπαίνει. Φαίνεται ότι τελικά τα κατάφερε και σε αυτόν τον τομέα, καθώς άλλοι Κινέζοι συγγραφείς τον έχουν κατηγορήσει πως όταν φυλακίστηκαν, παρότι το σύνταγμα κατοχυρώνει την ελευθερία της έκφρασης, ο Μο Γιαν σιώπησε. Ωστόσο, έπεσε και εκείνος θύμα λογοκρισίας και απαγορεύσεων. […] Είναι ένα από τα βιβλία του που έχουν απαγορευθεί στην Κίνα, έχει ωστόσο κυκλοφορήσει ευρέως σε πειρατικά αντίτυπα. Για την ακρίβεια, η απαγόρευση του “Σκόρδου” ήρθε μετά την καταστολή της επανάστασης στην Τιενανμέν, οπότε και ο Μο Γιαν υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από τον στρατό. (Ηλίας Μαγκλίνης, Καθημερινή, 12/10/2012)
