Περιγραφή
Γράφει ο Δημήτρης Παλάζης
Το οδοιπορικό του Μπιλ Λι μέσα απ’ τους δρόμους των ναρκωτικών αρχίζει, όταν ένας νεαρός κακοποιός κλέβει μια μέρα ένα όπλο και του ζητά να του βρει αγοραστή.
Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής του Γουίλιαμ Μπάροουζ (1914-1997) – ηγετική μορφή της γενιάς των μπιτ – μας μεταφέρει σ’ έναν εφιαλτικό κόσμο, με ακραίες ψυχικές καταστάσεις, τους παροξυσμούς ενός εξαρτημένου από τα ναρκωτικά, εγκλωβισμένου σ’ ένα κορμί που αποζητά τις δόσεις του, το κυνηγητό για την καθημερινή πρέζα στα σοκάκια της Νέας Υόρκης, της Νέας Ορλεάνης και της Πόλης του Μεξικού.
Ο εφιάλτης είναι πάντα παρών, απενοχοποιημένος, γυμνός. Ένας κόσμος άγριος, κυριαρχημένος από τη ζωή της πρέζας, τους μικροπωλητές και συνάμα χρήστες, τους μεγάλους και τους μικρούς του συναφιού, που ζει και αναπτύσσεται δίπλα στον «φυσιολογικό» γνωστό μας κόσμο. Ο ναρκομανής χρησιμοποιεί το αισθητήριό του για να βρίσκει τα στέκια της πρέζας, όπου κι αν βρίσκεται ν’ ανακαλύπτει τον κόσμο που ανήκει.
Η απλότητα και την ειλικρίνεια της αφήγησης του Μπάροουζ παρουσιάζει τολμηρά λεπτομέρειες από τις σκέψεις, τη ψυχολογία και τις πράξεις των εξαρτημένων στον κόσμο της βελόνας και της σιωπής, όπου οι χειραψίες με το θάνατο είναι συνήθεις και αναμενόμενες. Ρυθμιστής των πάντων η ανάγκη και η αγωνιώδης εξυπηρέτησή της. Μέσω των εξαρτημένων μας μιλά για τη σχέση μας με το σώμα μας και τις φοβίες μας, συνδυάζοντας τη βιωμένη γραφή με την εξερεύνηση των μύχιων του εσωτερικού ανθρώπινου διαστήματος
Το αίσθημα του ανοίκειου που δημιουργεί η εκ των ένδον εξιστόρηση του τοξικομανούς κ. Λι λειτουργεί με καθοριστικό τρόπο στην καθήλωση του αναγνώστη και υποκαθιστά τη χαλαρή ή συμπτωματική πλοκή. Ο κόσμος του κ. Λι διεκδικεί την αυτονομία του, απογυμνώνοντας την κοινωνική και πολιτική υποκρισία που περιβάλλει το θέμα του εθισμού. Από τον κόσμο του απουσιάζει η ενοχή. Ο κόσμος της πρέζας είναι έτσι.
Αλλά ο Μπάροουζ προχωράει και παραπέρα. Βάζει το μαχαίρι στην πληγή. Μιλάει για το «φτιάξιμο», ως επιθυμία και αναζήτηση να βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική, ξεχωριστή σκοπιά. Ο Λι ομολογεί ότι επιζητεί το φτιάξιμο. Αηδιασμένος από τα ναρκωτικά, από την ίδια του τη σάρκα που γερνάει και γίνεται όλο πιο τυραννική και φοβισμένη, αναζητά το ύστατο φτιάξιμο σε μια καινούργια ουσία, το yage. Τολμηρό διάβημα για την εποχή του, για την εποχή μας επίκαιρο.
