Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚ ΣΙΛΒΕΡ

“Οι χαρακτήρες μου είναι νομάδες, παράξενα πλάσματα σε μια αιώνια έρημο “. (Τζέρομ Τσάρυν)

Ο Πάτρικ Σίλβερ, ο γιγαντόσωμος Ιρλανδοεβραίος πρώην αστυνομικός που τον πέταξαν έξω από το σώμα, έγινε ο φύλακας μιας νεοϋρκέζικης ξεπεσμένης συναγωγής αλλά ταυτόχρονα και ο φύλακας κι η νταντά του ημικαθυστερημένου σαραντατετράχονου Τζερόνιμο Γκούζμαν, τον οποίο ο Ισαάκ Σαϊντέλ, που πλέον έχει γίνει γενικός αναπληρωτής του αρχηγού της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, κατατρώγεται από μία ταινία εχινοκόκκου που του κόλλησαν οι Γκούζμαν, και βασανίζεται από την εικόνα του νεκρού Γαλανομάτη Μάνφρεντ Κοέν και από την εγκατάλειψη της κόρης του, της άγριας Μαίριλυν με τους πολλούς συζύγους. Στον μονομανή και ιδεοληπτικό πόλεμό του με τη συμμορία των Περουβιανών είναι τραγικά εγκαταλελειμμένος και μόνος.
Ο Τζέρομ Τσάρυν, στο τρίτο βιβλίο του Κουαρτέτου του Ισαάκ Σαϊντέλ, και ένα από τα πλέον δημοφιλή, που μπορεί όπως όλα να διαβαστεί ανεξαρτήτως σειράς, συνεχίζει να συνθέτει την εφιαλτική και υπερρεαλιστική εικόνα της Νέας Υόρκης με τον μοναδικό του τρόπο που τον καθιστά ξεχωριστή περίπτωση στην ανανέωση του αστυνομικού μυθιστορήματος στη δεκαετία του ’70 και του ’80.