Περιγραφή
Η Αφροδίτη με τη γούνα περιλαμβάνεται στον πρώτο τόμο του μυθιστορηματικού κύκλου πού είχε τον τίτλο “Το κληροδότημα του Κάιν”. Στο έργο αυτό, η ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του ήρωα Σεβερέν φόν Κουζίμσκι (Severin von Kusiemski) δίνει την αφορμή στον Κράφτ-Έμπινγκ να μιλήσει στο έργο του Psychopathia sexualis (1893) για τη μαζοχιστική διαστροφή.
Με τον όρο μαζοχισμό (Masochismus) η ψυχιατρική ορίζει τη σεξουαλική διαστροφή στην οποία η απόλαυση συνδέεται με τον πόνο και την ταπείνωση.
Ο Φρόυντ στο κείμενο του 1924 “Το οικονομικό πρόβλημα του μαζοχισμού” (Das okonomische Problem des Masochismus) αναλύει ευρύτερα την έννοια του μαζοχισμού από τούς σεξολόγους της εποχής του.
‘Όχι μόνον αναγνωρίζει στο μαζοχισμό στοιχεία της γενικότερης σεξουαλικής συμπεριφοράς, αλλά περιγράφει κάτω από το όνομα ηθικός μαζοχισμός εκείνες τις μορφές όπου το υποκείμενο, εξαιτίας ενός ασυνείδητου συναισθήματος ενοχής, τίθεται σε θέση “θύματος”, χωρίς να αναμένει καμιά σεξουαλική ικανοποίηση από την τοποθέτηση αυτή. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί η θέση του Φρόυντ για τον γυναικείο μαζοχισμό, τον όποιο ορίζει ως “έκφραση της ουσίας της θηλυκότητας”. Και δεν είναι διόλου παράδοξο ότι στα πλαίσια της ετεροφυλοφιλικής θεωρίας, ο Φρόυντ εννοεί τον γυναικείο μαζοχισμό ως “ενύπαρκτη δυνατότητα σε κάθε ανθρώπινο όν”. […] (Από την έκδοση)
Ανήκουμε στο κείμενο, γράφουμε πάντα για ένα κείμενο που του ανήκουμε.
Το σχόλιο μου για το κείμενο του Λεοπόλδου φον Ζάχερ-Μαζόχ, που το προσαρτώ στο τέλος αυτής της μετάφρασης του στα ελληνικά από τη Μυρτώ Ρήγου, ανήκει. Ανήκει στη λογοτεχνία και στη θεωρία που τη συνοδεύει. Ανήκει ωστόσο και στην ιδιωτική μου ζωή: στην ένταση η οποία παραδίδεται σε σημασία.
Το σχόλιο αυτό είναι η καταγραφή της σχέσης μου με την Αφροδίτη με τη γούνα πριν ακόμη τη διαβάσω. Μιας εμπειρικής σχέσης, που τώρα περνά στο χαρτί. Είναι όμως και ο οδηγός μου, που μου επιτρέπει τώρα, μετά την ανάγνωση, να ξαναπερνώ, μέσα από τις γραμμές του έργου, εκείνες τις επικίνδυνες ζώνες όπου ελλοχεύει η απειλή, ίδια για τον ήρωα της Αφροδίτης με τη γούνα και για μένα. (ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ)
