Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

– Το έθνος δεν είναι μια αφαίρεση. Μπορεί να το παρατηρήσει κανείς παντού. Στον λαό, στον τόπο, στον πολιτισμό του, στα λαϊκά έθιμα και στην γλώσσα, στους καρπούς της σκληρής του δουλειάς και στις κοινές αναμνήσεις.
– Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το έθνος απλώς και μόνο με την σκέψη ή να το κάνει να εξαφανισθεί αναλύοντάς το και ανάγοντάς το στα άτομα που το αποτελούν. Το έθνος απλώς Είναι.
– Ένας στείρος νους δεν μπορεί να συλλάβει ποτέ την ουσία του έθνους. Το έθνος πρέπει να βιωθεί.
– Η ύπαρξη του έθνους βασίζεται στο αίσθημα της κοινότητας και στον πόθο της εγγύτητας που απορρέουν από την γενετική βάση της ανθρωπότητας. Η πεμπτουσία του έθνους είναι η αλληλεγγύη, ο αμοιβαίος σεβασμός και το αίσθημα ευθύνης που έχουν οι άνθρωποι ο ένας για τον άλλον.
– Το έθνος δεν είναι ένα τυχαίο φυσικό γεγονός αλλά η λογική κορύφωση της βιολογικής, κοινωνικής και πνευματικής εξέλιξης της ανθρωπότητας.
– Το έθνος είναι μια κοινότητα αλληλοβοήθειας και αλληλοεξάρτησης. Μπορεί κανείς να μετρήσει ένα έθνος από τον βαθμό αλληλεγγύης και συνεργασίας που οι άνθρωποι επιδεικνύουν ο ένας για τον άλλον. Το έθνος είναι μια οργανική οντότητα.
– Ο λογικός σκοπός της κοινωνικής και πνευματικής εξέλιξης της επανάστασης είναι ένα αυξανόμενο αίσθημα κοινότητας και πιο σύνθετης συνεργασίας.
– Σε ένα σοσιαλιστικό σύστημα το έθνος αυτοκυβερνάται μέσω της οργανικής δημοκρατίας.
– Μια σοσιαλιστική κοινωνία χαρακτηρίζεται από την έννοια της οργανικής ελευθερίας. Μια σοσιαλιστική κοινωνία, σε αντίθεση με μια φιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία, θέτει την ευθύνη και το καθήκον προς τους συμπολίτες μπροστά από τον εγωισμό και τον ηδονισμό.