Περιγραφή
Είναι χαρά και πραγματική τιμή να έχουμε μαζί μας τον Μικαέλ Λεβί. Είναι όμως ταυτόχρονα και επιστροφή του χρέους μας απέναντί του. Το έργο του Μικαέλ έχει μια ομηρική διάσταση υπό την έννοια ότι είναι πολλοί εκείνοι που ερίζουν για την καταγωγή του. Η οικογένειά του ξεκίνησε από τη Βιέννη, ο ίδιος όμως γεννήθηκε το 1938 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας όπου η αυστροεβραϊκή οικογένειά του είχε καταφύγει. Άρα, οι ρίζες του Μικαέλ τον συνδέουν από τη μια με τις γερμανόφωνες χώρες και από την άλλη, εμμέσως τουλάχιστον, με την Παλαιστίνη. Είναι Λατινοαμερικάνος εκ της γέννησης, Γάλλος υπήκοος, τουλάχιστον με την τυπική έννοια του όρου, αλλά και Έλληνας με μακρά δημόσια και ιδιωτική παρουσία στην Ελλάδα.
Όμως, αυτή η ομηρική διάσταση σχετικά με την προέλευση και την ένταξη του έργου του Μικαέλ είναι μόνο μία πτυχή του. Η παρουσία του στα ελληνικά πράγματα είναι αδιάλειπτη. Ο Λεβί είναι μια σταθερή αναφορά της ελληνικής βιβλιογραφίας όταν καταπιάνεται με την αριστερή σκέψη. Προφανώς, δεν αντιστοιχεί σε αυτόν τον πρόλογο να παρουσιάσει ένα εξαντλητικό βιογραφικό του όπως αυτά που βρίσκει κανείς στο Ίντερνετ. Αν και, στην περίπτωση του Μικαέλ, είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και αυτά τα σημειώματα έχει φροντίσει να είναι πάντοτε σύντομα, αναδεικνύοντας έτσι τη σεμνότητά του παρά τα όσα σημαντικά έχει κάνει.
Ωστόσο, όσον αφορά το Ινστιτούτο μας, υπάρχει νομίζω ένα κομμάτι της βιογραφίας του Μικαέλ που τον καθιστά ακόμα πιο σημαντική αναφορά. Πρόκειται για τα χρόνια που συνεργάστηκε με τον Νίκο Πουλαντζά, συμφωνώντας αλλά και διαφωνώντας σε πολλά μαζί του, μέσα στο «εργαστήρι αριστερής σκέψης» που αποτελούσε η Γαλλία εκείνης της εποχής.
