Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ

Ο Μαρξ έχει διευκρινίσει από καιρό πως ο μισθός κρύβει την απλήρωτη εργασία που τρφοδοτεί το κέρδος. Μετρώντας κανείς την εργασία αποκλειστικά στη βάση του μισθού, αγνοεί επίσης τον βαθμό στον οποίο οι κοινωνικές σχέσεις υποτάσσονται στις σχέσεις παραγωγής και πως κάθε στιγμή της ζωής μας εξυπηρετεί την παραγωγή και την αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Ο μισθός (και η απουσία του επίσης) επέτρεψε στο κεφάλαιο να αποκρύψει την πραγματική διάρκεια της εργάσιμης μέρας μας. Η εργασία εμφανίζεται ως ένα μέρος μόνο της ζωής το οποίο επιτελείται αποκλειστικά σε συγκεκριμένους χώρους. Ο χρόνος που αναλώνουμνε στο κοινωνικό εργοστάσιο, προετοιμαζόμενοι για τη δουλειά ή πηγαίνοντας σε αυτή, επαναφέροντας τους “μυς, τα νεύρα, τα οστά και το μυαλό” μας με γρήγορα γεύματα, βιαστικό σεξ, ταινίες, κ.λπ., όλα αυτά παρουσιάζονται ως αναψυχή, ελεύθερος χρόνος ή προσωπικές επιλογές.