Περιγραφή
Η κριτική στον ελληνικό ιμπεριαλισμό, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, είναι συνυφασμένη με την ιστορία της οργανωμένης αυτονομίας στην Ελλάδα, απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά. Κάτι η στυφή γεύση της πολιτικής αλλά και θεωρητικής αδυναμίας του ευρύτερου α/α χώρου να αντιδράσει στη λαίλαπα του “μακεδονικού” την περίοδο 1992-1995· κάτι η ακόμα πιο στυφή υποψία (αλλά ακόμα, τότε, άγνοια) για το τι έκαναν οι Έλληνες στη διάρκεια του γιουγκοσλαβικού σφαγείου τα ίδια χρόνια· κάτι η αλλαγή προσανατολισμού των “εθνικών κινδύνων” μετά το 1995 απ’ το βορρά προς την ανατολή, η “κρίση των Ιμίων” και η “κρίση στην Κύπρο” και η μπόχα πιθανού ελληνοτουρκικού πολέμου, κινητοποίησαν στα 1996 έναν μικρό αρχικά αριθμό ανθρώπων. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
