Περιγραφή
Το τεύχος 47 αρχίζει με κείμενο για τα 100 χρόνια του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, πορεία που ξεκινά από το «Άσυλο Φρενοβλαβών» στην περιβαρδάρεια περιοχή της πόλης, περνά στο «Δημόσιο Ψυχιατρείο» που δημιουργείται το 1927 στη σημερινή του θέση, για να μετονομαστεί πολύ αργότερα σε «Ψυχιατρικό Νοσοκομείο». Το κείμενο πλαισιώνεται με άφθονο αρχειακό υλικό, μεταξύ του οποίου και φωτογραφίες που πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Ακολουθεί το Β΄ μέρος της Ημερίδας για την ιστορία του Αιγινητείου Νοσοκομείου, με τρία κείμενα: (α) για την ίδρυσή του, (β) την τότε επικρατούσα Νευρολογία-Ψυχιατρική και (γ) τις επιδράσεις της γαλλικής και γερμανικής ψυχιατρικής μέσα από την ένταξη του όρου «πρωτόγονος (ή πρώιμος) άνοια» στη διαγνωστική της ψυχιατρικής στην Ελλάδα. Τις αναδρομές στο παρελθόν συμπληρώνουν οι «νευρο-επέτειοι» [γεγονότα πριν από 200, 150, 100 ή 50 χρόνια], ενώ το επόμενο κείμενο για την «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» μας μεταφέρει σε σύγχρονους προβληματισμούς που παραμένουν πάντα επίκειροι.
Με δύο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος παλαιά περιστατικά «προσωπαγνωσίας» εγκαινιάζεται η νέα στήλη «Κείμενα Νευρο-Ψυχολογίας». Ακολουθούν τα αναγνώσματα, η βιβλιοπαρουσίαση τεσσάρων πρόσφατων εκδόσεων από τον χώρο που καλύπτει το περιοδικό.
Το τεύχος κλείνει με εκτεταμένο κείμενο που παρουσιάζει ένα μετα-κλαϊνικό μοντέλο για την αισθητική κριτική, συζητώντας πάνω σε τρεις ζωγραφικούς πίνακες.
