ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΤΕΥΧΟΣ 61 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2024

Περιεχόμενα Τεύχους

Editorial | Η ευημερία τους στηρίζεται στην εξαθλίωσή μας! Να αντιστρέψουμε τους όρους!
Από τον Κασσελάκη στην Βάγκενκνεχτ: τι συμβαίνει στα «πρωτότυπα πειράματα» της αριστεράς του 21ου αιώνα;
Κώστας Τσάγκος: Παρών!
Χιλή 1970-1973: αγγίζοντας μια επανάσταση που δεν ήρθε ποτέ
Ανυποχώρητος αγώνας για την επαναπρόσληψη του Δ.Αντωνίου και την παύση κάθε συνδικαλιστικής δίωξης
Φασισμός και ακροδεξιά 11 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Να καταδικαστούν τα υπολείμματα της διαλυμένης χρυσής αυγής
Πολιτικός αγώνας απέναντι στην κυβέρνηση, ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
Να ανακόψουμε τη διάλυση του ΕΣΥ από την κυβέρνηση
Να μπλοκάρουμε την ελληνική εμπλοκή στη Μέση Ανατολή να δώσουμε ανάσα στα αδέρφια μας στην Παλαιστίνη
Ατυχήματα-Εγκλήματα στα λούνα παρκ της «αρπαχτής»

Editorial

Η ευημερία τους στηρίζεται στην εξαθλίωσή μας! Να αντιστρέψουμε τους όρους!

Τελικά μπας και δεν υπάρχει κρίση; Μήπως είναι παραφιλολογία και καταστροφολογία των «κομμουνιστών» και των γκρινιάρηδων;

Όλα τα υπουργικά στελέχη καμαρώνουν για την «Ελλάδα του Μητσοτάκη». Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας βγάζει ανακοίνωση με «7 πρωτιές και 7 αλήθειες της ελληνικής οικονομίας» και μιλά για μείωση ανεργίας, αύξηση επενδύσεων και αύξηση ανταγωνιστικότητας και αξιοπιστίας της οικονομίας. Η άνοδος του ΑΕΠ μπορεί να μην φτάνει το προβλεπόμενο ετήσιο 2,8% αλλά με το 1,1% του δεύτερου τριμήνου του 2024 είναι στη δεύτερη θέση (μετά την Πολωνία), όταν το σύνολο της ΕΕ είναι 0,2% και οι ΗΠΑ 0,7%. Τα σουπερμάρκετ παρουσιάζουν ιλιγγιώδη αύξηση τζίρου και κερδών, ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες ρεύματος έφτασαν τις 22 γιατί, προφανώς, υπάρχει πολύς χώρος στην αγορά με μπόλικο κέρδος. Το χτίσιμο της Αθηναϊκής «Ριβιέρας» είναι ένα μικρό κομμάτι του οικοδομικού οργασμού και της αγοράς realestate. Τελικά, μήπως ζούμε μια νέα ανάκαμψη της οικονομίας σαν τη δεκαετία του ’50 ή έστω του ’90;

Και κάπου εδώ τελειώνουν οι προπαγάνδες και τα εύκολα ψέματα…

Οι εταιρείες ρεύματος θησαυρίζουν μέσα από τις κρατικές επιδοτήσεις ρεύματος και τη δημιουργία τραστ που ανεβάζουν αυθαίρετα τις τιμές. Τι σημαίνει «υπάρχει ζήτηση το καλοκαίρι και ανεβαίνει η τιμή»; Μήπως και η τιμή του νερού δεκαπλασιάζεται το καλοκαίρι; Φυσικά και όχι γιατί ο κύριος πάροχος (ΕΥΔΑΠ) κρατά σταθερό τιμοκατάλογο «εμποδίζοντας» τις ιδιωτικές να αυξήσουν αυθαίρετα τις τιμές. Αν το έκανε και η ΔΕΗ όλες οι ιδιωτικές θα φαλίριζαν. Τα σουπερμάρκετ από την άλλη, με τις ενδιάμεσες offshoreεταιρείες, αφήνονται να κερδοσκοπούν στη τσέπη των πληβείων τάξεων εμφανίζοντας ένα πλασματικό μικρό καθαρό περιθώριο κέρδους. Το realestateείναι στα όρια να «σκάσει» μιας και πρόκειται για γιγαντιαία φούσκα,καθώς οι «επενδυτές» πουλάνε προκαταβολικά μελλοντικές κατοικίες που ΘΑ κατασκευαστούν.

Αλλά μόνο με τις δικές τους ανακοινώσεις, ομολογούν το αδιέξοδο. Το 2024 η πολωνική και ελληνική οικονομία έχει καλύτερους δείκτες από την Αγγλική. Τη Γερμανική, τη Γαλλική και την Αμερικάνικη! Σύμφωνα με τους Διεθνούς Οίκους, η Πολωνία και η Ελλάδα είναι οι λοκομοτίβες που τραβάνε την ανάπτυξη του δυτικού κόσμου! Αυτό συμπληρώνεται με την υπενθύμιση πως ο κύριος μοχλός ανάπτυξης αυτών των χωρών είναι οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις από την ΕΕ! Ο ένας καπιταλισμός προσπαθεί να συντηρηθεί από έναν διπλανό του που όμως και αυτός είναι στεγνός.

Η μοναδική λύση είναι οικονομικός και ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Στην οικονομία τον λέμε «πληθωρισμός της απληστίας» και «οικονομία της αγοράς». Στην Ουκρανία, στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ το λένε «πόλεμο για την ελευθερία και τη δημοκρατία». Στην Ελλάδα και στη Γαλλία ζητάνε από τους εργαζόμενους να ξεχάσουν Κυριακές, αργίες, διακοπές, δωρεάν υγεία – παιδεία γιατί «όλα πουλιούνται και αγοράζονται». Οι αστικές τάξεις προωθούν την ακροδεξιά γιατί θέλουν ένα πολιτικό επιτελείο έτοιμο για εθνικιστικό, ρατσιστικό και κοινωνικό πόλεμο.

Όμως ακόμα δεν έχουν νικήσει οριστικά… η συστημική προσαρμογή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, των «νέων αριστερών κομμάτων» τύπου ΣΥΡΙΖΑ – DieLinke,αλλά και της αντικαπιταλιστικής (NPA) δεν είναι το τέλος της ιστορίας και της ταξικής πάλης. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αριστεροί διαδηλώνουν ενάντια στο δίδυμο Μακρόν – Λεπέν. Στο Μπαγκλαντές ανατράπηκε η κυβέρνηση μετά από πολυήμερες και αιματηρές διαδηλώσεις. Για την Παλαιστίνη παρ’ όλη την τεράστια δυτική προπαγάνδα και το εμπάργκο συντηρούνται τεράστιες κινητοποιήσεις την ώρα που η Αμερικανο-ισραηλινή συμμαχία δεν μπορεί να νικήσει τη νέα ιντιφάντα. Στην Ελλάδα είχαμε τον περασμένο χειμώνα μεγάλες και πολυήμερες καταλήψεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ. Μετά από χρόνια το φοιτητικό κίνημα ξαναμπαίνει στον χορό των καταλήψεων, μια μέθοδο πάλης που δεν είχε τολμήσει να χρησιμοποιήσει στη νικηφόρα μάχη ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση χρειαζόμαστε ένα πολιτικό αριστερό αντικυβερνητικό κίνημα. Η νίκη απέναντι σε αυτές τις πολιτικές δεν θα έρθει με την προώθηση κλαδικών αιτημάτων και μόνο. Το κίνημα χρειάζεται ένα πολιτικό βραχίονα, μια στρατηγική για να βασιστεί πάνω της. Χρειάζεται μια κατεύθυνση, ένα πολιτικό σχέδιο για να μπορέσει να αντιστρέψει αυτή την πολιτική. Είναι ξεκάθαρο πως η ΝΔ με Γεωργιάδη και Βορίδη δεν μπορεί να έχει ασφαλή τρένα για το κοινό, δεν μπορεί να υπάρξει εύρυθμη και δωρεάν υγεία για το λαό, δεν μπορεί να ελεγχθεί η ακρίβεια, δεν μπορεί να υπάρξει μέριμνα για πρόσφυγες και μετανάστες. Με ΝΔ δεν μπορεί να υπάρξει φιλειρηνική πολιτική στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη.

Απέναντι στην ακροδεξιά οργάνωση του κράτους οφείλουμε να καταθέσουμε μια ρεαλιστική κομμουνιστική πρόταση ανατροπής. Οι ρεφορμιστές ανασυντάσσονται μέσα στη διάλυσή τους και προσπαθούν είτε με «Ανυπότακτη Γαλλία» είτε με Κασσελάκη είτε με Βάγκενκνεχτ να διαμεσολαβήσουν την απόγνωση της εργατικής τάξης.

Να μην αφήσουμε τη Μεταρρύθμιση να είναι η μοναδική απάντηση στην ακροδεξιά. Να χτίσουμε την προοπτική για μια νέα κοινωνία, για τον Σοσιαλισμό και την αυτοκύβερνηση.