Περιγραφή
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς που είχε απ’ όλα και είχε πολλά. Ζούσε ευτυχισμένος κι αυτός και όλοι στο βασίλειο, ώσπου είδε στ’ όνειρό του ότι τα έχασε όλα.
Ο φόβος ρίζωσε μέσα του. Κι ύστερα τίποτα δεν ήταν όπως παλιά.
Ο βασιλιάς δε μίλησε σε κανέναν για τους εφιάλτες του. Δεν ήξερε, ο χαζός, ότι οι πόνοι και οι χαρές μοιράζονται. Κι έτσι οι πόνοι μικραίνουν κι οι χαρές μεγαλώνουν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στη σημερινή εποχή όπου ο φόβος καλλιεργείται συστηματικά τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο με στόχο την απομόνωση του ανθρώπου, την αποδυνάμωσή του και την εύκολη χειραγώγησή του, το παραμύθι της Μαρίας Παπαγιάννη “Είχε απ’ όλα και είχε πολλά” με εικονογράφηση της Έφης Λαδά, έρχεται να μιλήσει με παραβολικό τρόπο, συμβολικά αλλά και εύγλωττα σε πολύ μικρά παιδιά, για τις τραγικές επιπτώσεις του φόβου, κυρίως για την απώλεια των αγαθών του κάθε ανθρώπου, και κατ’ επέκταση για την αμφισβήτηση του εαυτού του από τους άλλους.
[…] Παρά το διάχυτο φόβο που τους είχε εμπνεύσει και την τρομοκρατία που τους είχε επιβάλει ο βασιλιάς τους, οι υπήκοοί του, μέσα από τη γνώση, τη μνήμη και την παράδοση κατόρθωσαν να διατηρήσουν και οι ίδιοι την ελπίδα και το όνειρο να επαναφέρουν την ευτυχία στη ζωή τους.
[…] Το παραμύθι αυτό της Μαρίας Παπαγιάννη είναι ένα σύγχρονο πολιτικό, με την ευρεία έννοια, αφήγημα, καθώς αναδεικνύει, συχνά αντιθετικά, τις έννοιες της ελευθερίας, της υποδούλωσης, της ελεύθερης βούλησης, της υποταγής, της αγάπης, του μίσους.
