Περιγραφή
«Μετά την παγκόσμια σφαγή και τον συνεχή τρόμο των ανθρώπων κάτω από τα δικτατορικά καθεστώτα, κόκκινα και μαύρα, οι ανθρώπινες ευαισθησίες έχουν ατροφήσει· αλλά πρέπει να υπάρχουν ακόμη κάποιοι που διατηρούν το αίσθημα του δικαίου. Είναι αλήθεια ότι ο Ανατόλ Φρανς, ο Τζωρτζ Μπράντες και πολλές άλλες μεγάλες ψυχές, που με τις διαμαρτυρίες τους, το 1922, έσωσαν 22 θύματα του Σοβιετικού Κράτους, δεν είναι πια μαζί μας. Υπάρχουν, όμως, ακόμη οι: Ζιντ, Σιλόνε, Άλντους Χάξλεϋ, Χάβελοκ Έλλις, Τζων Κάουπερ Πάουϊς, Ρεβέκκα Ουέστ, Έθελ Μάννιν και άλλοι, που σίγουρα θα διαμαρτύρονταν, εάν γνώριζαν τις άγριες πολιτικές διώξεις του καθεστώτος του Νεγκρίν, του Πριέτο και των Κομμουνιστών. (…)» (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
