Ο Γ. ΑΣΗΜΙΔΗΣ (1907-1944) – Η ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ

«Γιατί βιβλίο για τον Ασημίδη; Οι λόγοι πολλοί. Γιατί ήταν ο παρά λίγο Γραμματέας του ΚΚΕ, γιατί υπήρξε μαζί με τους Ν. Ζαχαριάδη και Γ. Μιχαηλίδη ένα από τα τρία πρόσωπα που αποτελούσαν την τριμελή Γραμματεία του ΚΚΕ μετά το 1931, γιατί είχε προσωπική σκέψη, γιατί ήταν διορατικός κι οξύνους, γιατί συγκρούστηκε με τονεντός κι εκτός κόμματος αυταρχισμό, γιατί δεν φίμωσε την ευαισθησία του, γιατί είχε τέλος τραγικό απ’ το χέρι των συντρόφων του… Κι επιπλέον γιατί υπάρχουν στοιχεία σημαντικότατα τόσο στον φάκελό του στη Διεθνή (όχι μόνο για τα χρόνια της παραμονής του στη Μόσχα αλλά και μετέπειτα), όσο και στο προσωπικό του Αρχείο (στο δεύτερο, κυρίως απ’ την Κατοχή). Κι αυτό, γιατί ο Ασημίδης ζει τα γεγονότα της εποχής του με ένταση. Τα παρατηρεί με προσοχή, δυσπιστία, οργή, στοργή, εχθρότητα, έρωτα… Επιδιώκει να συμμετέχει. Όπως κάθε φορά μπορεί. Να είναι μαζί με αυτούς που στο σκληρό υλικό του παρόντος θα σκαλίσουν ωραίο το πρόσωπο του μέλλοντος. Νιώθει έτσι βαθιά και τη δικαίωση και τη διάψευση. Με δυο λόγια, γιατί πρόκειται για έναν εγκαυματία του καιρού του. Κι ο καιρός του – Μεσοπόλεμος, Κατοχή, Δεκεμβριανά – μόνο ως συνταρακτική περίοδος μπορεί να χαρακτηριστεί».