Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ (1830 – 1930)

Ολυμπία, Πεπέ ή πάνθηρας, Κοντομαλλούσα, Μακρυμαλλούσα, Εσταυρωμένη, Ίρμα, Αμάντα, Οκταβία, Ομορφόποδη, Τιτίν, Λεπτόποδη, Παυλίνα, Αναρριχώμενη, Τζίνα, Νανά, Φερνάντα, Ρόζα.(. . .) Τις αποκαλούσαν παλλακίδες, κορίτσια της χαράς, της νύχτας, του κεφιού, των νυχτερινών κέντρων, του έρωτα, περιπλανώμενα κορίτσια, κορίτσια που μοιράζονται, των πυλών, πέτρινες, φιλόδειπνες, περιπατητικές, κοκότες, εταίρες, οριζόντιες, του πεζοδρομίου, επισκέπτριες καλλιτεχνών, πόρνες πολυτελείας, κατσαρομάλλες, ελαφίνες, αχόρταγες, παστρικιές, καστοράκια, ελεύθερες γλεντζούδες, άσωτες Αφροδίτες. (. . .) Εξιστορώντας τη ζωή αυτών των γυναικών, η Laure Adler θα αξιώσει να τους αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη. Ούτε ξεδιάντροπες, ούτε δούλες, οι πόρνες σημάδεψαν, με τη σφραγίδα του πόθου που ενέπνεαν, όλη την ιστορία των ηθών.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)