Περιγραφή
Η συμβολή του έργου του Henri Bergson στην ανανέωση της φιλοσοφίας των αρχών του εικοστού αιώνα, καθώς και η επιρροή που άσκησε το έργο του στον στοχασμό μειζόνων φιλοσόφων, ψυχολόγων, λογοτεχνών, καλλιτεχνών, αλλά και επιστημολόγων ή θετικών επιστημόνων του εικοστού αιώνα (κυρίως στο πρώτο μισό του, και όχι μόνο στη Γαλλία) είναι αδιαμφισβήτητες. Στα πλαίσια μιας δυναμοκρατικής θεώρησης της πραγματικότητας, αναδεικνύονται ως θεμελιώδεις οι έννοιες της διάρκειας, της ενόρασης, των δύο ειδών μνήμης, της ζωτικής ορμής, της ανοιχτής και κλειστής κοινωνίας, καθώς και της δυναμικής και στατικής θρησκείας. Εκλαμβάνοντας τη ζωή ως συνεχή δημιουργική διαδικασία, ο Bergson προτείνει κυρίως νέους τρόπους προσέγγισης του ζητήματος του χρόνου, της ελευθερίας, της αντίληψης και της εικόνας, της σχέσης ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα ή, ακόμη, ανάμεσα στη φιλοσοφία και την επιστήμη. (Γ.Π.)
Η Δημιουργική εξέλιξη, από τα κορυφαία φιλοσοφικά έργα του Ερρίκου Μπερξόν, συναντά την ψυχολογία και τη μεταφυσική για να συγκροτήσει μια από τις πλέον πρωτότυπες θεωρίες για την εξέλιξη. Ο Μπερξόν ερευνά τη μηχανοκρατία, την τελικότητα και τις αντιφάσεις της εξέλιξης αλλά επίσης και σημαντικά ζητήματα όπως είναι το νόημα της ζωής, η φυσική τάξη και οι μορφές της νόησης. Ο Μπερξόν εδώ αναπτύσσει τη θέση του για τη φυσική ενότητα του Εγώ με το Όλο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Από όλα τα βιβλία μου, η Δημιουργική εξέλιξη είναι αυτό που απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό. Διαβάστηκε πολύ περισσότερο από όλα τα άλλα. Συνέβαλε μάλιστα στο να διαβαστούν πιο πολύ τα υπόλοιπα κείμενά μου και βοήθησε να
