Περιγραφή
Το συγκεκριμένο κείμενο «Επιστήμη και Διαλογισμός» παρουσιάζει τα στοιχεία εκείνα που χαρακτηρίζουν τον μετά-τη-στροφή Χάιντεγγερ: Την έντονη χρήση της ετυμολογίας, την αναφορά στην ιστορία της μεταφυσικής από την αρχαιότητα ως τη νεωτερικότητα και το «παρόν» έστω της περίτεχνης (δόλιας για άλλους) αξιοποίησης της πολυσημίας των όρων στα πλαίσια μιας Ερμηνευτικής (Hermeneutik) του Είναι και της αλήθειας. Η σχέση Επιστήμης/ Διαλογισμού που αποτελεί το στοχαστικό «αντικείμενο» του κειμένου δεν ερευνάται ιστοριογραφικά και περιγραφικά αλλά αποκλειστικά με τη βοήθεια αυτής της απο-δομητικής ερμηνευτικής της αλήθειας που είναι ταυτόχρονα μια οργανωμένη επίθεση του Χάιντεγγερ στα «αυτονόητα» και τα «αστόχαστα» της νεωτερικής ιστορικής και πολιτιστικής μας συνθήκης («αυτονόητα» εργαλειακότητας, επιστημονισμού κλπ.). Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στη συνάντησή μας με το χαϊντεγγεριανό κείμενο αφορούν περισσότερο την παράξενη «δομή» του, τον τρόπο που οργανώνεται η επιχειρηματολογία του και λιγότερο τον δυσνόητο χαρακτήρα της «ανάλυσης».
