Περιγραφή
“Κολυμπάνε, και μάλιστα καλύτερα από τους ανθρώπους”, του αντιγυρίζει με στόμφο. “Άσε που δεν λογιάζουνε καιρούς και κύματα”, προσθέτει χαϊδεύοντας τρυφερά το λευκό άλογο. “Γι’ αυτό τα λένε άλογα. Γιατί δεν λογιάζουνε τον φόβο. Και τούτο εδώ είναι περήφανο κι ας το ‘χε ο πατέρας για δουλειές κάτω στην πόλη, στο Κομπάνι. Δεμένο τον είχε, να μην μπορεί να κουνηθεί, λες και τον είχε καρφώσει στη θέση του και τον υποχρέωνε να κάνει το ίδιο δρομολόγιο κάθε μέρα. Να αλωνίζει σε εκείνο το πολύχρωμο αλώνι. Εγώ όμως τον έχω αγαπήσει και το ξέρει”.
Οι ήρωες του βιβλίου εμπλέκονται σε μια σειρά ανατροπών, κόντρα στη λογική. Κανόνες καταπατώνται, ευθύνες αγνοούνται επιδεικτικά. Το απροσδόκητο και η ειρωνεία κόβουν το τεντωμένο σχοινί του καθωσπρεπισμού. Οι ήρωες πέφτουν, χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Η λύτρωση έρχεται όταν επιτέλους ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι ο κόσμος του ονείρου ανατρέπει τη λογική σκέψη που απειλεί την επιβίωση των ηρώων. Οι συνέπειες από την παραβίαση των κανόνων δεν απαξιώνουν τις αποφάσεις και τις πράξεις τους. Αντίθετα, νομιμοποιούνται και δεν μοιάζουν καθόλου παράδοξες.
