Περιγραφή
“Τον αγάπησα πολύ τον Κώστα. Για πολλά πράγματα. Άλλα τα ξέχασα, άλλα τα μπέρδεψα. Ένα πράγμα όμως κράτησε την αγάπη μου για αυτόν ζωντανή. Μ’ έκανε πάντα να θυμάμαι ποια είμαι. Με κοίταζε και αμέσως καταλάβαινα. Αυτό είσαι, σκεφτόμουν, αυτό το μπλε. Και, αντί για καρδιά, έχεις μία γραμμή. Όποτε θέλει, χωρίζει τον κόσμο στα δυο και, όποτε θέλει, σε βάζει στη μέση να τον βαστάς.”
Μια απομονωμένη γυναίκα ανεβοκατεβάζει μια σημαία για να εξιστορήσει τα πάθη των ανθρώπων που αγάπησε, τα λάθη και τις πληγές τους. Εμπνευσμένο από τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της επονομαζόμενης “κυράς της Ρω”, το κείμενο αυτό αποτελεί έναν σπαρακτικό ύμνο στη ζωή με τα μάτια μιας γυναίκας που κουβαλάει τα όνειρα και τη φωνή όλων μας. Πρόκειται για την τρυφερή ιστορία ενός τόπου και του λαού του, για μια ποιητική καταγραφή της σκληρής πραγματικότητας που οδηγεί στην προσωπική λύτρωση. Μέσα από την αφήγησή της, η κυρά της Ρω ενσαρκώνει την ελπίδα ότι στις δυσκολότερες περιόδους, η ανθρωπιά δεν είναι υπόθεση των πολλών αλλά του καθένα μας χωριστά.
