Περιγραφή
Ήταν μια ζωγραφιά…
Είχα ζωγραφίσει δάκρυα…
Τα δάκρυα της γυναίκας που χόρτασε
την πείνα των ανθρώπων…
Ξέρεις, είναι πολύ δύσκολο
να ζωγραφίσεις δάκρυα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Το Lacrimosa ή το απέηρωτο είναι ένα «έργο» για το οποίο, πέρα από σκηνοθέτες και ηθοποιούς, ο ενδεχόμενος θεατής πρέπει να αποφασίσει κι αυτός για αρκετά. Από τα πιο προφανή (ποιοι είναι αυτοί που βλέπει, τι είναι αυτοί που βλέπει) μέχρι τα πιο άδηλα (αν οι δυο πρωταγωνιστές δακρύζουν στ’ αλήθεια ή αν στ’ αλήθεια αγγίζουν ο ένας τον λαιμό του άλλου). Τούτες οι ερωτήσεις μού μοιάζουν πολύ σημαντικές – θαρρείς από τις αποφάσεις των θεατών να εξαρτώνται οι αποφάσεις των ηρώων.
Το μόνο σταθερό δεδομένο (η μόνη βεβαιότητα η οποία θα ήθελα με κάποιο τρόπο να παρασταθεί πάνω στη σκηνή ως αδιασάλευτη και μη αμφισβητήσιμη συνθήκη) είναι η Σχισμή. Αυτό (αυτή) ας είναι το ακίνητο σημείο του περιστρεφόμενου κόσμου. (Από το σημείωμα του συγγραφέα)
Περιεχόμενα
Οι Άλλοι, το απέπρωτο και η Σχισμή: προς μιαν ανάγνωση της Lacrimosa – Ροζαλί Σινοπούλου
Σημείωση – Θανάσης Τριαρίδης
Lacrimosa ή Το Απέπρωτο – Σχισμή για δυο πρόσωπα σε δυο πράξεις
Επίμετρο:
Η δακρυσμένη Σχισμή. Το μεταθέατρο στο Βασίλειο των Δακρύων – Γαλάτεια Βασιλειάδου
Ρωγμή για δύο πρόσωπα σε δύο πράξεις [cleft: σχισμή, ρωγμή] – Ελένη Παπαγεωργίου
