ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ

Πάντα επιστρέφουμε στις ίδιες ιστορίες, στα ίδια τραγούδια, στην ίδια διαδρομή. Απ’ τον ουρανό της Μαδρίτης ως τα προσφυγικά παραπήγματα και απ’ το Βελιγράδι ως την άκρη του κόσμου. Ακολουθώντας το κόκκινο νήμα της μνήμης, αναζητώντας τα ίχνη μιας παλιάς ουτοπίας. Βαδίζοντας στον δρόμο της ποίησης χτίζουμε στίχο στίχο τον δικό μας κόσμο. Έστω κι αν στον αιώνα των ξένων αργεί να ξημερώσει.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Στα βήματα των λύκων
Εαρινή σύναξη
Σιωπηλοί καιροί
Έκλεισα τα μάτια μια στιγμή
Το κύμα του χρόνου
Στις παρυφές του κόσμου
Κίτρινη παντιέρα
Με τα ρούχα μιας ανέμελης νιότης
Εκεί που τελειώνει η θάλασσα
Τα τέρατα των πόλεων
Ονειρεύτηκα την κόλαση
Τα ίχνη μας είναι η ψυχή μας
Κάτω απ’ τις μάσκες
Αμνηστία
Στο φως της καινούργιας μέρας
Το πρώτο βλέμμα
Κάτω απ’ το βάρος των ονείρων
Το μπλουζ της πανδημίας
Ένας ήλιος που περιμένει την άνοιξη
Ιχνηλασία ενός αγέννητου κόσμου
Αιώνια δύση
Στα χρόνια της πέτρας
Σπονδή στη νοσταλγία
Ηθική αυτουργία
Στον αιώνα των ξένων
Σε ποιον ανήκει ο κόσμος
Vae victis
Εκτός των τειχών
Απ’ το Βελιγράδι ως την άκρη του κόσμου
Πομπηία
Ήταν κάποτε μια πόλη
Σαν κίτρινα φύλλα στην άκρη του δρόμου
Οδός Αναπαύσεως
Άπαρτο κάστρο
Καλή πατρίδα
Καρτέλα ενσήμων
Άβατο
Κάθε μας λέξη
Κρυμμένοι ήλιοι
Η Δήμητρα στο σφαγείο των ονείρων
Νυχτερινό προσκλητήριο
Η συνωμοσία του ουρανού
Οδός διαφυγής
Οι λέξεις εκδικούνται
Πληρωμένες ανάσες
Ο μόνος δρόμος
Ασεβείς κληρονόμοι
Παντός καιρού
Ικέτες