Περιγραφή
Οργισμένο λεμόνι
Αγόρι φεγγαροπαρμένο
Η υπεροχή ενός πιτόγυρου
Σκλαβάκια δήθεν φιλόζωων
Ελλάδα μου, λεκανατζού
Στον ίδιο λερωμένο καθρέφτη
Όχι, δε θα με δείτε σαλεμένο
Εαυτούληδες νεοέλληνες
Τσοπάνηδες του κόσμου ξεσαλώστε
Ο χρόνος είσαι εσύ, βιάσου!
Πολυκατοικίες για αστική εκσπερμάτιση
Έχασα το τσιπάκι στον καρπό του χεριού μου
Ζωντανοί – νεκροί, που βαριούνται να ξαπλώσουν
Σε νύχτες με μαύρα φεγγάρια
Όταν ξυπνήσει το πόπολο (Δηλαδή… ποτέ!!!)
Η ηλεκτρονική μάνα μου
Μου λένε να γίνω Γερμανός
Τα τρία ιερά ντοκουμέντα
Ανθρωπόμορφε καρνάβαλε, σε ξεσκέπασα
Έλεγα τα κάλαντα στα περιστέρια
Άγιο μου ATM
Πόλεμοι, σκοτωμοί, πείνα; Ουάου!
Ο ιδανικός τάφος του νεοέλληνα
Μαγκιά, κλανιά και κώλο φυσαρμόνικα
Ένας μετανιωμένος λύκος
Με βύζαξε το φως του ο ήλιος
Η χώρα τους είναι η Google
Θέλω να σπάσω τις οθόνες
Το κλάμμα της τσάντας Louis Vuitton
Οι αρχολίπαροι
Πλυντήρια της ματαιοδοξίας
Παγκοσμιοποίηση – σαλαμοποίηση
Ξερνάω δισκέτες
Κανένας πλέον δεν μπορεί να με βλάψει
Άστεγοι εγκέφαλοι
Σημαδεμένη γενιά
Βραδινό τηλε-μενού 2010-2017
Ευτυχώς υπάρχουν τα ελεύθερα ελάφια
Fitites mellontikoi pektes se talent shows
Όλοι από τα πάνω πατώματα
Βιασμένα πόδια
Μπλε, πράσινα, ροζ, κόκκινα και μαύρα σκατά
Στα μπάζα φυτρώνουν τα πιο όμορφα αγριολούλουδα
Και μετά ξύπνησα…
Τα καθαρά βλέμματα
Δε θέλω άλλα σκόρδα από την Κίνα
Για την Ελλάδα ρε λαμόγια
Ύμνος στο έμβρυο που δε γεννήθηκε ποτέ
Αγαπημένο μου πόμολο
Κουκούλες σαν αμνιακοί σάκοι
Με κόκκινα σακίδια στην πλάτη, τάχαμου-τάχαμου
Σπασμένα κομμάτια το μέσα μου
Προσκυνημένοι των tablets
Πεινασμένα ροντβάιλερ
Αυτός είμαι
