Περιγραφή
Το δέκατο τέταρτο βιβλίο ποίησης της Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου σηματοδοτεί μια κατάληξη πολύχρονων αναζητήσεων της ποιήτριας για μια δομή σύντομη, πυκνή, με καθαρό θέμα και πνευματική αντιστοίχιση της ζωής του ποιήματος προς αυτή της ζωής μιας ημέρας. Έτσι περιλαμβάνονται εδώ πενήντα ποιήματα γραμμένα όλα σε ακριβώς είκοσι τέσσερις στίχους (με τη σκόπιμη εξαίρεση ενός μόνο ποιήματος). Κοιτάζουν όλα προς την πόλη, τα παιδιά και τον θάνατο. Και η διάρκειά τους μοιάζει να υπαινίσσεται την αναπότρεπτη εκπνοή κάθε χρόνου, φυσικού ή καλλιτεχνικού, στο όριό του: Τη σιωπή.
