Περιγραφή
«Έβλεπα νερά· δεν τα ‘χω σε καλό τα έρημα.
Παρέκει ήταν η κοπέλα σου γελούμενη.
Τι να κάνει η Διαμαντούλα; τα μαύρο
όνειρα μού δέλουν».
Στην αρχή κάθε ημέρας στο χωριό μου
-πριν ερημώσει- οι γυναίκες εδιηγούντο
τα όνειρά τους, ιδίως τα θεωρούμενα δυσοίωνα.
Στόλιζαν δε τις διηγήσεις τους πάμπολλες
ομηρικές λέξεις.
Πριν από 27 αιώνες η λέξη «δέελος» σήμαινε
ορατός, εμφανής.
Αργότερα έγινε «δηλώ», δηλαδή ποιώ δήλον,
φανερώνω, αποκαλύπτω.
Απ’ τα μονοπάτια του χρόνου έφθασε και
παρέμεινε στο χωριό μου ο αρχικός τύπος «δέελος»
και επειδή η λέξη μόνον ομιλήθηκε «δέλος».
Ο δακτυλογράφος θεώρησε το «δέλουν» λάθος,
το έκανε «δηλούν» και έτσι φανερώθηκε και
σε μένα ο τίτλος του βιβλίου. (Σ.Δ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Ο διασώστης
Υποβολή
Θέλω να πάω σπίτι μου
Αγάπησέ με
Ανάχωμα
Περί της ομοιότητος
Ναξία σμύρις
Μεταστροφή
Άτακτα φιλιά
Γυαλιά με τζάμι
Μισοφωνία
Όλβιος πατέρας
Βραδεία εξημέρωση
Ένα χεράκι απ’ έξω
Τα όνειρα μού δέλουν
Σύγχυση ταυτότητος
Θνησιγενής έλξις
Κρυφά λόγια
Η νύχτα του θριάμβου
Δέκα χρόνια ανεμελιάς
Άττικα
Ελλιπή στοιχεία
