Περιγραφή
Το βιβλίο μου είναι ένα ημερολόγιο. Ή μια δημόσια ψυχανάλυση χωρίς ειρμό. Γράφω, σε προφορικό σχεδόν λόγο, σαν να μιλάω σε κάποιο φίλο μου για όλα όσα με απασχολούν: για τη ζωή στην εφημερίδα, την ιδιαίτερη σχέση μου με το κρεβάτι μου, το φαγητό, τα ρούχα και τα αδιάβαστα βιβλία στο δωμάτιο μου, που σχηματίζουν ένα προστατευτικό τείχος γύρω μου. Για τη ρουτίνα που ακολουθώ στα μουσεία της Ευρώπης, τα οικογενειακά τραπέζια που με τρομοκρατούν και την απέχθειά μου προς μέρη του λόγου και σημεία στίξης, όπως τα επίθετα και τα αποσιωπητικά. Για τη μανία μου να παρατηρώ πτώματα νεκρών ζώων στην άσφαλτο, την αγάπη μου για τον Μπαχ και τον Καραβάτζιο, το θέατρο του Πίτερ Μπρουκ, αλλά και τις ταινίες του Μπρους Λι. Γράφω επίσης για την κρίση, τους έρωτες, την αμφίθυμη σχέση μου με την Ελλάδα και τη Γερμανία. Για την Αριστερά και τους πολιτικούς που σέβομαι και νοσταλγώ, τον Κώστα Σημίτη, τον Χέλμουτ Σμιτ και τον Λεωνίδα Κύρκο, για παράδειγμα. Για την Ευρώπη και την αμηχανία που μου προκαλεί η προσπάθεια να πω κάτι θετικό για τη σημερινή Ε.Ε. Για τους πάγκους με φρούτα κατά μήκος της εθνικής οδού, που ίσως και να είναι το νόημα της ζωής. Και, τέλος, για τις ταινίες που με κάνουν να κλαίω, συνήθως στις πιο άσχετες σκηνές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Παρασκευή απόγευμα, στην εφημερίδα
Το κρεβάτι μου
Μονός αριθμός τατουάζ
Η Ευρώπη του Τσβάιχ
Το ταξικό χάσμα
Το τείχος από αδιάβαστα βιβλία
Ένα παγωμένο απόγευμα στο Αμβούργο
Ο Σόιμπλε κι άλλες συνεντεύξεις
Στη Δάφνη
Δυσκολεύομαι να γράψω για το σεξ
Έρωτες και πολιτική
Ο εθισμός με τα ρούχα
Σπάνια λέω “πεινάω”
Το DNA του “εσ.”
Ο όχι και τόσο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ
Όταν ήμουν μικρή μου άρεσε ο Μπρους Λι
Μαλλιά πλεγμένα κοτσιδάκια
Ο εθνικός ύμνος
Οι μικρές ειδήσεις
Η Μανού
Η μαμά μου
Η σημειολογία του like
Διάλειψη με στυλ
17 ώρες ανενεργός
Δεν υπάρχει κάτι μετά
Αγαπώ το θέατρο
Η ζωή στην εφημερίδα
Οι συγγραφείς που ερωτεύτηκα
Κάτι ωραίο για την Ευρώπη
Τζίφος το ελληνικό όνειρο
Η συνωμοσία της μυωπίας
Γιατί γράφω
Με θυμώνουν τα γηρατειά
Οι γειτονιές που αγαπώ
Ο γάμος μου
Γράφοντας για τις επιθέσεις
Ονειρεύομαι την κηδεία μου
Τα μπαρ στην Αστυπάλαια
Μπόλεκ και Λόλεκ
Η αποσυνάγωγη
Είναι πιο εύκολο να είσαι η Άννα Καρένινα
Πριν την κρίση
Οι αναγνώστες μου
Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς στο Μπενάκη
Άσσος σκέτος
Small talk
Up on melancholy hill
Ageism
Οι άνδρες που αγάπησα
Πολίτης ξενοδοχείου
Αυτογκουγκλάρομαι, άρα υπάρχω
Η μαντλέν
Εγκατελελειμμένα μαγαζιά
Το μοτέλ του ηδονοβλεψία
Μικροί βιασμοί
Παραμύθια για ύπνο
Το βραβείο μου
Ο πόνος κι η ηδονή
Τα όνειρά μου, μια μέρα κρύα
Χωρίς οικογένεια
Μ’ αρέσει να παρατηρώ τα πτώματα ζώων
Οι πολιτικοί
Το πλήρωμα του χρόνου
Το πρωτογενές πλεόνασμα
Το μεγάλο πλιάτσικο
Με ταλαιπωρούν τα αποσιωπητικά
Διπλή “υπηκοότητα”
Το ανθρώπινο ρέκβιεμ
Γκέιμ όβερ, πάλι από την αρχή
Sex and the city: γυναικείας φιλίας εγκώμιο
Οι πάγκοι με τα φρούτα
Οι αγέλαστες ταινίες
Το αντίθετο της μούσας
