ΠΕΤΡΕΣ

Στη μεγάλη ξηρασία του 1870 στη Βόρειο Αμερική, ο Καθιστός Ταύρος, ο σοφός αρχηγός των Ινδιάνων Λακότα των Σιου, στην πανσέληνο του Αυγούστου κρέμασε στους λαιμούς εφτά παρθένων αιματόλιθους και στη μέση εφτά γυναικών που είχαν γεννήσει σάρδιους.
Όλη τη νύχτα χόρευαν τον χορό της βροχής. Την επομένη άρχισε να βρέχει εφτά ημέρες συνέχεια, και σχηματίστηκαν δεκατέσσερις λίμνες, εφτά με ψάρια και εφτά χωρίς.

Στην Παταγονία, η αρχαιολόγος Κυόκη έμεινε έναν χρόνο στην απόμακρη περιοχή της φυλής Αχαμέδα. Παρατήρησε ότι κάθε πρωί οι γυναίκες έκαναν δύο υποκλίσεις προς την ανατολή, κρατώντας στο αριστερό τους χέρι σάρδιο λίθο και στο δεξί αετίτη. Σε αυτό το διάστημα, γράφει στο βιβλίο της “Φύλα και ορυκτά”, όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν ήταν δίδυμα θηλυκά και δεν υπήρξε καμία αποβολή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)