Περιγραφή
Οι 17χρονοι πρωταγωνιστές στην Ευτοπία ακούν τους όρους “παλιός κόσμος” και “χώρα” στην πρώτη τους συνάντηση στο Διδασκαλείο.
Διατυπώνουν την απορία στο θείο τους μετά, όταν μένουν μόνοι, στο ανάμεσα 1ου και 2ου κεφαλαίου. Και παίρνουν την σύντομη βιαστική απάντηση:
“…όταν η κυρία Ευθυμία είπε «χώρα» εννοούσε την συνολική χώρα και «παλιό κόσμο», βέβαια, «…θα εννοούσε εμάς και την οργάνωση της κοινωνίας μας, τους θεσμούς μας …θα δούμε»…
Αργότερα στο 5ο κεφάλαιο υποβάλλουν ευθέως την ερώτηση “…εσείς γιατί τον λέτε παλιό κόσμο..” στην Κα Ευδαιμονία που είχε ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της εκτός Ευτοπίας, και παίρνουν την απάντηση:
“Όχι αναγκαστικά σε αντιδιαστολή με κάποιον νέο αλλά γιατί είναι πράγματι παλιά τα υλικά που τον συνθέτουν. Πλούτος, δύναμη και ανταγωνισμός, όλο και χειρότερα μάλιστα. Θρησκεία, δεισιδαιμονία και σκοταδισμός κι αυτά σε συνεχή πρόοδο. Πόλεμος, αδικία και φτώχεια, ίδια κι απαράλλαχτα για τους περισσότερους. Μ’ αυτά τα υλικά είναι χτισμένος ο κόσμος εδώ και πέντε χιλιάδες χρόνια. Δεν πάλιωσαν ακόμα;”
