ΜΠΛΟΥΖ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Η Μαρίν έβαλε μπροστά την Camaro, ανάβοντας τους προβολείς ομίχλης.
Ξαφνικά είχε την αίσθηση ότι κάποιο όχημα ερχόταν πίσω της με ολόσβηστα τα φώτα. Κοίταξε εκεί που έπρεπε να ήταν ο οδηγός, αλλά δεν μπόρεσε να διακρίνει κανέναν.
Ήταν δειλινό κι αυτός έβγαζε απαλά τη σφιχτή μεταξένια τραχηλιά από το μελανιασμένο λαιμό του παιδιού, πριν καθίσουν στο τραπέζι για το δείπνο. Η πόρτα μιας καταπακτής έκλεισε, τρίζοντας μες στο σκοτάδι. Υπέθεσε ότι ήταν το κελάρι όπου είχε κρυφτεί το αγόρι. Υπήρχε μάλιστα και λίγη χρυσόσκονη πάνω του. Αλλά, όταν σήκωσε το καπάκι, είδε ότι ήταν το ξύλινο φέρετρο ενός άντρα. Και η χρυσόσκονη δεν ήταν παρά λίγο χώμα που σκέπαζε τον τάφο…
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #1
Σονάτα 37 από τον Μπαχ #1
Η ραψωδία του Υπερσυντέλικου
Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #2
Σ’ αυτήν εδώ την αζτέκικη πόλη-φάντασμα κατέφυγαν όσοι έχασαν τον εαυτό τους #1
Το φτερό του κέρινου ερωδιού
Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #3
Σονάτα 37 από τον Μπαχ #2
Ο βράχος του κόνδορα
Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #4
Σ’ αυτήν εδώ την αζτέκικη πόλη-φάντασμα κατέφυγαν όσοι έχασαν τον εαυτό τους #2
Μέλισσες στο σαλούν “Αλληλούια”
Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #5
Ο “Τεκές της Μελαγχολίας”
Σερενάτα του μεσονυχτίου
Μπότες από ισπανικό δέρμα
Τσάι γιασεμί
Μπλουζ στον αυτοκινητόδρομο της μοναξιάς #6
Τα άλογα των Κομάντσι
Δέκα χρόνια μετά…