Περιγραφή
Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη…Έτσι άρχισε να μου μιλάει για τη ζωή της εκείνο το δειλινό. Αφησε αυτή την πρώτη φράση να σπάσει τη σιωπή, σαν κάτι απλό μα και πολύτιμο, διάφανο σαν διαμάντι. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη… Ποια άλλη γυναίκα θα είχε τολμήσει να μιλήσει έτσι; Ποια θα μπορούσε να δει μέσα της με τέτοια διαύγεια, να ξεπεράσει τη στοιχειώδη φιλαρέσκεια του φύλου της και να πει κάτι τέτοιο για τον εαυτό της; Μονάχα μία. Η υπέροχη, η μοναδική, η αξεπέραστη Αθηνά.