Περιγραφή
(…) Νομίζω ότι άνθρωποι σαν τον Μαρκούζε και τον Φανόν έχουν δίκιο όταν λένε ότι υπάρχει ανάγκη να μάθουμε ένα καινούριο πλαίσιο αταξίας και ποικιλίας· ότι όμως τώρα πρέπει αναγκαστικά να επιζήσουν οι κανόνες και οι ρουτίνες εν όψει της οικονομικής σπάνης, αυτό είναι κάτι άτοπο, εγώ προχώρησα με την δικιά μου σκέψη προκειμένου να εξετάσω με ποιον τρόπο πυκνοκατοικημένες, άτακτες, κατακλυσμένες πόλεις μπορούν να γίνουν τα εργαλεία που θα μάθουν τους ανθρώπους να ζουν με αυτή την καινούρια ελευθερία. Εγώ έπρεπε ν’ αρχίσω με την πρόταση που η ιστορία των μεταπολεμικών χρόνων δίδαξε σ’ αυτή την γενιά: κοινότητες αφθονίας προσφέρουν καινούριες δυνατότητες στους ανθρώπους όχι μόνο για ελευθερία αλλά και για αυτοεπιβαλλόμενη τυραννία. (…) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)