Περιγραφή
Γεννημένοι ανάμεσα στα 1940 και το 1955, οι ποιητές της γενιάς του ’70, της τρίτης μεταπολεμικής γενιάς ή “γενιάς της αμφισβήτησης” όπως την ονόμασε ο Βάσος Βαρίκας -αναφερόμενος ωστόσο σε ένα ευρύτερο σύνολο ποιητών- διαμορφώνονται μέσα στο μεταπολεμικό πολιτικό-οικονομικό κλίμα και τις αλλαγές της δεκαετίας του ’60, ζουν τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση, βιώνουν στα ελληνικά μέτρα την αντικουλτούρα της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’70, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά, με δεδομένη τη μη γραμμική σχέση των στοιχείων στα υποσυστήματα που αποτελούν την κουλτούρα, ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε άμεση και γενική επίδρασή της στη γενιά. Ο Κώστας Παπαγεωργίου πρότεινε, άλλωστε, αρκετά νωρίς, το 1989, τον όρο “γενιά της άρνησης” (Παπαγεωργίου, 1989:27 κ.ε.), σε αντικατάσταση του όρου “γενιά της αμφισβήτησης”, καθώς η άρνηση είναι πρωτογενής, βιωματική, μη συστημική, ενώ η αμφισβήτηση προϋποθέτει συστηματικότητα, πρόθεση και πρόταση.
