Περιγραφή
Οι λέξεις “ελληνικά”, “Ελλάδα”, “ελληνικός” είναι έτσι τοποθετημένες στα ποιήματα ώστε ξεχωρίζουν: λάμπουν σαν χρυσοί σφραγιδόλιθοι.
Η Ελλάδα του Καβάφη διακρίνεται μέσα στους άλλους πολιτισμούς, που κυοφόρησε η Μακεδονική κατάκτηση.
Δεν είναι η ναρκισσευομένη Ελλάδα του έκτου και πέμπτου αιώνα, είναι μέλη της Ελλάδος, ποσότητες αίματος που μεταγγίζονται στις μεγάλες φλέβες των ασιατικών χωρών.
Μια Ελλάδα που διαρκώς παλεύει και συγκρίνεται, ο σπόρος τελικώς, που γονιμοποιεί ξένες τέχνες και εμπειρίες.
Λερναία ύδρα με πάμπολλα κεφάλια στην Αίγυπτο, Συρία, Ινδίες και Βακτριανή.
Η Ελλάδα του Καβάφη είναι η Ελλάδα του Πλωτίνου και του Ερμή Τρισμέγιστου.
