ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

14,50 

EXPLICACION
Mucho se discutio el anonimato de este libro. Lo que yo discutia en mi interior mientras tanto, era si debia o no sacarlo de su origen mtimo: revelar su progenitura era desnudar la intimidad de su nacimiento.
Y no me parecia que tal accion fuera leal a los arrebatos de amor y furia, al clima desconsolado y ardiente del destierro que le dio nacimiento.
For otra parte pienso que todos los libros debieran ser anonimos. Pero entre quitar a todos los mios mi nombre o entregarlo al mas misterioso, cedi, por fin, aunque sin muchas ganas.
Que por que guardo su misterio por tanto tiempo? Por nada y por todo, por lo de aqui y lo de mas alla, por alegrias impropias, por sufrimientos ajenos.
Cuando Paolo Ricci, companero luminoso, lo imprimio por primera vez en Napoles en 1952 pensamos que aquellos escasos ejemplares que el cuido y preparo con excelencia, desaparecerian sin dejar huellas en las arenas del sur.
No ha sido asi. Y la vida que reclame su estallido secreto hoy me lo impone como presencia del inconmovible amor.
Entrego, pues, este libro sin explicarlo mas, como si fuera mio y no lo fuera: basta con que pudiera andar solo por el mundo y crecer por su cuenta. Ahora que lo reconozco espero que su sangre furiosa me reconocera tambien.
Pablo Neruda, Isla Negra, noviembre de 1963 (De la edicion)

ΕΞΗΓΗΣΗ
Πολύ συζητήθηκε η ανωνυμία αυτού του βιβλίου. Αυτό που εγώ συζητούσα μέσα μου, εν τω μεταξύ, ήταν αν έπρεπε ή όχι να το βγάλω από τη στενή προέλευσή του: να αποκαλύψω την καταγωγή του ήταν να ξεγυμνώσω τα ιδιωτικά περιστατικά της γέννησής του.
Και δεν μου φαινόταν πως μια τέτοια πράξη θα ήταν πιστή στα αρπάγματα του έρωτα και της τρέλας, στο απαρηγόρητο και φλεγόμενο κλίμα της εξορίας που το γέννησε.
Από την άλλη σκέφτομαι πως όλα τα βιβλία θα έπρεπε να είναι ανώνυμα. Αλλά ανάμεσα στο να αφήσω σε όλα τα δικά μου το όνομά μου ή να τα παραδώσω σε κάτι πλέον μυστηριώδες, συγκατένευσα, αν και χωρίς πολύ να το θέλω.
Γιατί φύλαξα το μυστήριό του για τόσον καιρό; Για το τίποτα και για όλα για το εδώ και το εκεί, για χαρές απρεπείς, για πόνους ξένους.
Όταν ο Πάολο Ρίτσι, φωτισμένος σύντροφος, το τύπωσε για πρώτη φορά στη Νάπολη το 1952, νομίσαμε πως εκείνα τα σπάνια αντίτυπα που εκείνος επιμελήθηκε και ετοίμασε με τελειότητα θα εξαφανίζονταν χωρίς να αφήσουν ίχνη στους άμμους του Νότου.
Δεν έγινε έτσι. Και η ζωή που διεκδίκησε το εκρηκτικό μυστικό του σήμερά μου το επιβάλλει σαν παρουσία του αμετακίνητου έρωτα.
Παραδίδω, λοιπόν, αυτό το βιβλίο χωρίς να το εξηγήσω περισσότερο, σαν να ήταν δικό μου και να μην ήταν: φτάνει που μπόρεσε να βαδίσει μόνο του στον κόσμο και να μεγαλώσει για λογαριασμό του. Τώρα που το αναγνωρίζω, ελπίζω το τρελαμένο του αίμα να με αναγνωρίσει κι αυτό.
Πάμπλο Νερούδα, Ίσλα Νέγρα, Νοέμβρης του 1963

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: 9786188437128 Κατηγορία:

Περιγραφή

EXPLICACION
Mucho se discutio el anonimato de este libro. Lo que yo discutia en mi interior mientras tanto, era si debia o no sacarlo de su origen mtimo: revelar su progenitura era desnudar la intimidad de su nacimiento.
Y no me parecia que tal accion fuera leal a los arrebatos de amor y furia, al clima desconsolado y ardiente del destierro que le dio nacimiento.
For otra parte pienso que todos los libros debieran ser anonimos. Pero entre quitar a todos los mios mi nombre o entregarlo al mas misterioso, cedi, por fin, aunque sin muchas ganas.
Que por que guardo su misterio por tanto tiempo? Por nada y por todo, por lo de aqui y lo de mas alla, por alegrias impropias, por sufrimientos ajenos.
Cuando Paolo Ricci, companero luminoso, lo imprimio por primera vez en Napoles en 1952 pensamos que aquellos escasos ejemplares que el cuido y preparo con excelencia, desaparecerian sin dejar huellas en las arenas del sur.
No ha sido asi. Y la vida que reclame su estallido secreto hoy me lo impone como presencia del inconmovible amor.
Entrego, pues, este libro sin explicarlo mas, como si fuera mio y no lo fuera: basta con que pudiera andar solo por el mundo y crecer por su cuenta. Ahora que lo reconozco espero que su sangre furiosa me reconocera tambien.
Pablo Neruda, Isla Negra, noviembre de 1963 (De la edicion)

ΕΞΗΓΗΣΗ
Πολύ συζητήθηκε η ανωνυμία αυτού του βιβλίου. Αυτό που εγώ συζητούσα μέσα μου, εν τω μεταξύ, ήταν αν έπρεπε ή όχι να το βγάλω από τη στενή προέλευσή του: να αποκαλύψω την καταγωγή του ήταν να ξεγυμνώσω τα ιδιωτικά περιστατικά της γέννησής του.
Και δεν μου φαινόταν πως μια τέτοια πράξη θα ήταν πιστή στα αρπάγματα του έρωτα και της τρέλας, στο απαρηγόρητο και φλεγόμενο κλίμα της εξορίας που το γέννησε.
Από την άλλη σκέφτομαι πως όλα τα βιβλία θα έπρεπε να είναι ανώνυμα. Αλλά ανάμεσα στο να αφήσω σε όλα τα δικά μου το όνομά μου ή να τα παραδώσω σε κάτι πλέον μυστηριώδες, συγκατένευσα, αν και χωρίς πολύ να το θέλω.
Γιατί φύλαξα το μυστήριό του για τόσον καιρό; Για το τίποτα και για όλα για το εδώ και το εκεί, για χαρές απρεπείς, για πόνους ξένους.
Όταν ο Πάολο Ρίτσι, φωτισμένος σύντροφος, το τύπωσε για πρώτη φορά στη Νάπολη το 1952, νομίσαμε πως εκείνα τα σπάνια αντίτυπα που εκείνος επιμελήθηκε και ετοίμασε με τελειότητα θα εξαφανίζονταν χωρίς να αφήσουν ίχνη στους άμμους του Νότου.
Δεν έγινε έτσι. Και η ζωή που διεκδίκησε το εκρηκτικό μυστικό του σήμερά μου το επιβάλλει σαν παρουσία του αμετακίνητου έρωτα.
Παραδίδω, λοιπόν, αυτό το βιβλίο χωρίς να το εξηγήσω περισσότερο, σαν να ήταν δικό μου και να μην ήταν: φτάνει που μπόρεσε να βαδίσει μόνο του στον κόσμο και να μεγαλώσει για λογαριασμό του. Τώρα που το αναγνωρίζω, ελπίζω το τρελαμένο του αίμα να με αναγνωρίσει κι αυτό.
Πάμπλο Νερούδα, Ίσλα Νέγρα, Νοέμβρης του 1963 

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Μετάφραση

Άλλα