ΕΙΚΟΣΙ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟ

Σώμα γυναίκας, λευκοί λόφοι, μηροί λευκοί,
ίδια ο κόσμος σαν παίρνεις στάση της παράδοσης.
Το σώμα μου του άγριου ξωμάχου σε υποσκάπτει
κάνοντας νά ‘βγει το παιδί από της γης το βάθος.
Μόνος ήμουν σαν σήραγγα. Μου φεύγαν τα πουλιά
κι η νύχτα πάνω μου έμπαινε την τρομερή εισβολή της.
Για να επιζήσω σ’ έκανα σφυρήλατη σαν όπλο,
σαν βέλος για το τόξο μου, σαν πέτρα στη σφεντόνα.
Μα φτάνει η ώρα της εκδίκησης, και σ’ αγαπώ.
Σώμα από χνούδι, από μούσκλι, από άπληστο γάλα πετρωμένο.
Ά οι κούπες του στήθους! Ά της απουσίας τα μάτια!
Ά τα ρόδα του εφηβαίου! Ά η αργή φωνή σου και θλιμμένη!
Σώμα γυναίκας μου, θα επιμείνω στη χάρη σου.
Δίψα μου, πόθε μου δίχως όριο, δρόμε διστακτικέ μου!
Σκοτεινές κοίτες όπου η αιώνια δίψα συνεχίζεται,
κι ο κόπος συνεχίζεται, κι ο πόνος ο ατέλειωτος.
(Από την έκδοση)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΚΟΣΙ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
1. Σώμα γυναίκας
2. Στη θνητή του φλόγα
3. Ά ανοιχτωσιά από πεύκα
4. Το πρωινό είναι γεμάτο
5. Για να μ’ ακούς εσύ
6. Σε θυμάμαι όπως ήσουν
7. Γερμένος στ’ απογεύματα
8. Λευκή μέλισσα βουΐζεις
9. Μεθυσμένος με ρετσίνι
10. Έχουμε χάσει ακόμα
11. Σχεδόν έξω τ’ ουρανού
12. Για την καρδιά μου αρκεί
13. Σιγά σιγά σημείωνα με σταυρούς
14. Παίζεις όλες τις μέρες
15. Μ’ αρέσει όταν σωπαίνεις
16. Στον ουρανό μου προς το σούρουπο
17. Σκεπτόμενος, σκιές πλέκοντας
18. Εδώ σ’ αγαπώ
19. Κόρη μελαμψή κι ευκίνητη
20. Μπορώ να γράψω
ΤΟ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Προβάλλει η θύμησή σου
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
2. Το τελευταίο φως
4. Το πρωινό είναι γεμάτο
9. Ξανθό στρίφωμα
16. ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ρ. ΤΑΓΚΟΡ
Εσύ είσαι το σύννεφο
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ