Περιγραφή
Λένε πως το “λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”. Πως όσοι δηλαδή με δυο λόγια καταφέρνουν να αποδώσουν πολύ συμπυκνωμένα νοήματα, έχουν ένα πολιτιστικό υπόβαθρο ευρύ και πλούσιο. Το παράδειγμα της blues ποίησης και του spoken word επιβεβαιώνει αυτόν τον κανόνα. Ο έρωτας, ο πόνος, η μοναξιά, σχεδόν πάντα με φόντο την σκληρή καταναγκαστική εργασία, αναπαρίστανται με λίγες λέξεις, από τις οποίες ξεχειλίζει ένα πηγαίο και εκ πρώτης όψης ακατέργαστο συναίσθημα. Μοιάζει λες και κάθε στίχος, κάθε λέξη, πολύ πριν συντεθούν σε ρίμες, έχουν μπει σε ζυγαριά ακριβείας μετά από μακρά και εξονυχιστική μελέτη. Σα να υπάρχει μια αόρατη επιτροπή που εγκρίνει ή απορρίπτει το τί τελικά θα πάρει θέση στο πάνθεον της blues ποίησης και τί όχι. […] (Από την έκδοση)
