ΠΑΚΟ ΓΙΟΥΝΚΕ

5,00 

Μπούλινγκ στο Περού πριν από εκατό περίπου χρόνια… είναι δυνατόν;
Βεβαίως, αυτό είναι το θέμα του Πάκο Γιούνκε. Ο Πάκο Γιούνκε, ένα χωριατόπαιδο, πρωτοπηγαίνει σχολείο. Η μάνα του δουλεύει υπηρέτρια στο πλουσιόσπιτο του τοπικού μεγιστάνα Ντόριαν Γκριβ, Άγγλου διευθυντή των σιδηροδρόμων της Peruvian Corpo­ra­tion. Τον Πάκο τον στέλνουν σχολείο βασικά για να συνοδεύει και να ψυχαγωγεί τον Ου­μπέρτο, γιο των Γκριβ. O Ουμπέρτο ταπει­νώνει, κακομεταχειρίζεται και ασκεί βία στον Πάκο, τον μικρό υπηρέτη του μικρού αφέντη. Στη σχολική τάξη μεταφέρεται αυτούσια η σχέση αφέντη-υπηρέτη, η οποία είχε δια­μορφωθεί στο πλουσιόσπιτο των Γκριβ, δη­λαδή «έξω στην κοινωνία». Πώς θα αντι­δράσουν ο δάσκαλος, τα άλλα παιδιά, ο ίδιος ο Πάκο;
«Πάκο Γιούνκε»: Ένα ιδιότυπο «παιδικό αφήγημα» που έγραψε το 1931, κατά παραγγελία του εκδότη ενός περιοδικού για παιδιά και εφήβους στη Μαδρίτη, ο κορυφαίος Περουβιανός ποιητής Σέσαρ Βαγιέχο (1892-1938), ένας από τους σημαντικότερους ανανεωτές του ποιητικού λόγου τον 20ό αιώνα. Πολύ «θλιβερό για παιδικό», κατά τον επίδοξο εκδότη του, τελικά εκδόθηκε το 1951 στο Περού. Σήμερα, το μάλλον επίκαιρο αυτό «παλαιό» αριστούργημα –μινιμαλιστικής έμπνευσης και λιτής γραφής– βρίσκεται στα σχολικά βιβλία του Περού· ξεσηκώνοντας, κατά καιρούς, πολεμικές, από δεξιά κι αριστερά, λόγω του γυμνού ρεαλισμού του, απαισιόδοξου και αδιέξοδου, όπως λένε.
Ο Περουβιανός συγγραφέας Σέσαρ Βαγιέχο (César Vallejo, 1892-1938) γεννήθηκε στο Σαντιάγο δε Τσούκο των Άνδεων και είχε και ινδιάνικο αίμα. Είναι ένας οικουμενικός συγγραφέας, χάρη ακριβώς στο γεγονός ότι δεν απεμπόλησε ποτέ τις περουβιάνικες ρίζες του, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα, πρωτοπόρος, πεισματικά καινοτόμος, ρηξικέλευθος και ανήσυχος και, εν πολλοίς, ακατάτακτος. Έγραψε υπερρεαλιστικά ποιήματα (μερικά θυμίζουν παραλήρημα) πριν από τους υπερρεαλιστές, μοντερνιστικά ποιήματα, παράλληλα αλλά ανε­ξάρτητα από τους ισπανόφωνους μοντερνιστές, ανανέωσε το ποιητικό ιδίωμα των ισπανικών και ακολούθησε πολλά και ποικίλα λογοτεχνικά ρεύματα, στην ποίηση και την πε­ζογραφία, μεταξύ των οποίων ήταν ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός αλλά και ο ιθα­γενισμός. Έζησε πάντα στη φτώχεια, γνώρισε τη φυλακή για πολιτικούς λόγους (στο Περού) και αντιμετώπιζε κρίσεις κατάθλιψης· ο θάνατος τον βρήκε εντέλει στο Παρίσι.

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: 9789609797634 Κατηγορία:

Περιγραφή

Μπούλινγκ στο Περού πριν από εκατό περίπου χρόνια… είναι δυνατόν;

Βεβαίως, αυτό είναι το θέμα του Πάκο Γιούνκε. Ο Πάκο Γιούνκε, ένα χωριατόπαιδο, πρωτοπηγαίνει σχολείο. Η μάνα του δουλεύει υπηρέτρια στο πλουσιόσπιτο του τοπικού μεγιστάνα Ντόριαν Γκριβ, Άγγλου διευθυντή των σιδηροδρόμων της Peruvian Corpo­ra­tion. Τον Πάκο τον στέλνουν σχολείο βασικά για να συνοδεύει και να ψυχαγωγεί τον Ου­μπέρτο, γιο των Γκριβ. O Ουμπέρτο ταπει­νώνει, κακομεταχειρίζεται και ασκεί βία στον Πάκο, τον μικρό υπηρέτη του μικρού αφέντη. Στη σχολική τάξη μεταφέρεται αυτούσια η σχέση αφέντη-υπηρέτη, η οποία είχε δια­μορφωθεί στο πλουσιόσπιτο των Γκριβ, δη­λαδή «έξω στην κοινωνία». Πώς θα αντι­δράσουν ο δάσκαλος, τα άλλα παιδιά, ο ίδιος ο Πάκο;

«Πάκο Γιούνκε»: Ένα ιδιότυπο «παιδικό αφήγημα» που έγραψε το 1931, κατά παραγγελία του εκδότη ενός περιοδικού για παιδιά και εφήβους στη Μαδρίτη, ο κορυφαίος Περουβιανός ποιητής Σέσαρ Βαγιέχο (1892-1938), ένας από τους σημαντικότερους  ανανεωτές του ποιητικού λόγου τον 20ό αιώνα. Πολύ «θλιβερό για παιδικό», κατά τον επίδοξο εκδότη του, τελικά εκδόθηκε το 1951 στο Περού. Σήμερα, το μάλλον επίκαιρο αυτό «παλαιό» αριστούργημα –μινιμαλιστικής έμπνευσης και λιτής γραφής– βρίσκεται στα σχολικά βιβλία του Περού· ξεσηκώνοντας, κατά καιρούς, πολεμικές, από δεξιά κι αριστερά, λόγω του γυμνού ρεαλισμού του, απαισιόδοξου και αδιέξοδου, όπως λένε.

Ο Περουβιανός συγγραφέας Σέσαρ Βαγιέχο (César Vallejo, 1892-1938) γεννήθηκε στο Σαντιάγο δε Τσούκο των Άνδεων και είχε και ινδιάνικο αίμα. Είναι ένας οικουμενικός συγγραφέας, χάρη ακριβώς στο γεγονός ότι δεν απεμπόλησε ποτέ τις περουβιάνικες ρίζες του, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα, πρωτοπόρος, πεισματικά καινοτόμος, ρηξικέλευθος και ανήσυχος και, εν πολλοίς, ακατάτακτος. Έγραψε υπερρεαλιστικά ποιήματα (μερικά θυμίζουν παραλήρημα) πριν από τους υπερρεαλιστές, μοντερνιστικά ποιήματα, παράλληλα αλλά ανε­ξάρτητα από τους ισπανόφωνους μοντερνιστές, ανανέωσε το ποιητικό ιδίωμα των ισπανικών και ακολούθησε πολλά και ποικίλα λογοτεχνικά ρεύματα, στην ποίηση και την πε­ζογραφία, μεταξύ των οποίων ήταν ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός αλλά και ο ιθα­γενισμός. Έζησε πάντα στη φτώχεια, γνώρισε τη φυλακή για πολιτικούς λόγους (στο Περού) και αντιμετώπιζε κρίσεις κατάθλιψης· ο θάνατος τον βρήκε εντέλει στο Παρίσι.

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Μετάφραση

Άλλα