Περιγραφή
“[…] Με μπαλζακική ορμή ο Μέιλερ περιγράφει τους ομιλητές, το πλήθος και την έξαρσή του, τους αστυνομικούς, τον περίγυρο. Και με το βιβλίο του αυτό δημιουργεί ένα νέο λογοτεχνικό είδος, πρόδρομος του οποίου υπήρξε λίγο νωρίτερα με το Εν ψυχρώ ο Τρούμαν Καπότε: τη Νέα Δημοσιογραφία. Αντιστρέφοντας τον ορισμό του Μπαλζάκ ότι “το μυθιστόρημα είναι η ιδιωτική ιστορία των εθνών”, ο Μέιλερ φορτίζει τον δημόσιο λόγο και τα γεγονότα, εμπρόθετα και πεισματικά, με την έξαρση και το δράμα της ατομικής συνείδησης. Οι στρατιές της νύχτας παραμένουν βιβλίο-σταθμός τόσο για το δικό του έργο όσο και για το σύνολο της μεταπολεμικής αμερικανικής πεζογραφίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διαβάζοντάς το ο ευρωπαίος αναγνώστης έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καταλάβει τι είναι και τι σημαίνει η σύγχρονη Αμερική: τα διλήμματα που θέτει στον εαυτό της και τις προκλήσεις που απευθύνει στην υπόλοιπη Δύση και στον κόσμο. Και μόνον το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου είναι σαν να μιλάει για τις ΗΠΑ τού σήμερα…”
