Περιγραφή
“Ο Λιμόνοφ δεν είναι μυθιστορηματικός χαρακτήρας. Υπάρχει. Γνωριζόμαστε. Υπήρξε αλήτης στην Ουκρανία, είδωλο του σοβιετικού αντεργκράουντ, άστεγος και μετά θαλαμηπόλος ενός δισεκατομμυριούχου στο Μανχάταν, μοδάτος συγγραφέας στο Παρίσι, στρατιώτης χαμένος στα Βαλκάνια και τώρα, στο απέραντο μπουρδέλο του μετακομμουνισμού, γηραιός χαρισματικός ηγέτης ενός κόμματος νεαρών ντεσπεράντο. Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του σαν ήρωα, άλλοι μπορεί να τον θεωρούν αγύρτη: επ’ αυτού, επιφυλάσσομαι.
Είναι μια ζωή επικίνδυνη, αμφίσημη: ένα κανονικό περιπετειώδες μυθιστόρημα. Είναι επίσης, κατά τη γνώμη μου, μια ζωή που μας λέει κάτι. Όχι μόνο για εκείνον, τον Λιμόνοφ, όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά για την ιστορία όλων μας από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Ο Καρρέρ, που έχει το χάρισμα να μας παρασύρει στην έρευνά του, διαθέτει μια αρετή σπάνια στους σύγχρονους συγγραφείς: γράφει καθαρά. Όλα εξελίσσονται τόσο φυσικά, και η ζωή είναι τόσο παρούσα μέσα στην εξέλιξη ώστε, όταν τον διαβάζουμε, ξεχνάμε ότι διαβάζουμε ένα βιβλίο. Πλέον δεν μας απασχολεί καν να μάθουμε πώς συνέβησαν όλα αυτά. Δεν προλαβαίνουμε.” (Pierre Assouline)
“Ακόμα και η τρελή ιδέα του Καρρέρ να γράψει βιβλίο για τη ζωή μου δείχνει ότι δεν είναι ένας συνηθισμένος συγγραφέας. Είναι τύπος ιδιαίτερος, ξεχωριστός. Μετά το Λιμόνοφ, μπορεί να “κακοπάθει”… Του το εύχομαι, όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς κακοπαθαίνουν. (Edouard Limonov)
Περιεχόμενα
Πρόλογος. Μόσχα, Οκτώβριος 2006, Σεπτέμβριος 2007
Ουκρανία, 1943-1967
Μόσχα, 1967-1974
Νέα Υόρκη, 1975-1980
Παρίσι, 1980-1989
Μόσχα, Χάρκοβο, Δεκέμβριος 1989
Βούκοβαρ, Σαράγεβο, 1991-1992
Μόσχα, Παρίσι, Σερβική Δημοκρατία της Κράινα, 1990-1993
Μόσχα, Αλτάι, 1994-2001
Λεφόρτοβο, Σαράτοφ, Ένγκελς, 2001-2003
Επίλογος. Μόσχα, Δεκέμβριος 2009
