Περιγραφή
«Το μόνο πράγμα που είναι αληθινό, αληθινά αληθινό, ή που αξίζει να είναι σ’ αυτή την ιστορία, διότι βέβαια πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάτι αληθινό μέσα στην ιστορία, αλλιώς για ποιο λόγο να σου βγει η ψυχή να τη διηγηθείς, το μόνο πράγμα που είναι αληθινό, λοιπόν, αληθινά αληθινό, είναι ότι ένα κοριτσάκι, που δεν υπήρχε, το πέταξαν από το παραθυράκι ενός τρένου για πραμάτειες, από αγάπη και από απελπισία. Το πέταξαν από ένα τρένο, τυλιγμένο σε ένα σάλι προσευχής, με κρόσσια κεντημένο με χρυσάφι και ασήμι, ένα σάλι προσευχής που δεν υπήρχε, το πέταξαν στο χιόνι, στα πόδια μιας φτωχιάς γυναίκας ξυλοκόπου που δεν είχε παιδιά να χαϊδολογήσει κι αυτή η φτωχιά γυναίκα του ξυλοκόπου, που δεν υπήρχε, τη μάζεψε, την έθρεψε, τη χαϊδολόγησε και την αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε. Περισσότερο κι από την ίδια της τη ζωή. Ορίστε.» υγ. το μόνο βιβλίο που αυτές τις μέρες θα μπορούσε να με παρηγορήσει. διότι μόνο με τα παραμύθια αντέχουμε τις μεγάλες αλήθειες, όποια διαφορετική αντιμετώπιση μαζί τους, είναι επώδυνη μπορεί και καταστροφική. γιατί τα παραμύθια βλέπουν πιο μακριά από την αλήθεια μας. Βλέπουν την Αλήθεια πέρα από την αλήθεια μας. Μας υποδεικνύουν το μεγάλο θαύμα της μέρας, μας κάνουν έστω για λίγο, καλούς. ανοίγουν μια ρωγμή στην αγάπη για όσο αντέχουμε εμείς οι κοινοί θνητοί και αυτήν.
