Περιγραφή
Ο Ρέιμοντ Κάρβερ (1938-1988) είναι ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους του 20ού αιώνα, που στα χρόνια της συγγραφικής του ωριμότητας χαρακτηρίστηκε από πολλούς “πατέρας” των νεαρών Αμερικανών Νεορεαλιστών.
Η ανά χείρας συλλογή κυκλοφόρησε το 1988 και συγκεντρώνει τα τελευταία του διηγήματα. Στιγμιότυπα από τη ζωή ανθρώπων την κρίσιμη ώρα, την ώρα που δοκιμάζονται η αγάπη του συντρόφου τους, οι οικογενειακές τους σχέσεις, η αξιοπρέπειά τους, η καθημερινότητα τους, ακόμα και η ίδια τους η ζωή. Ο Κάρβερ αφηγείται τις ιστορίες τους χωρίς να δείχνει φανερή συμπάθεια, χωρίς μελοδραματισμούς, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα που μιλούν οι ήρωές του, με ειλικρίνεια και τρυφερότητα γι’ αυτές τις ραγισμένες καρδιές.
Η έκδοση συμπληρώνεται από επίμετρο της μεταφράστριας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Τα διηγήματα του Κάρβερ διακρίνονται από μια “τσεχοφική σαφήνεια αλλά και μια καφκική αίσθηση ότι κάτι τρομερό συμβαίνει πίσω από τη σκηνή” επισημαίνει ο Μάικλ Κοπφ. Ο Τσέχοφ, εξάλλου, ο Κάφκα και ο Χέμινγουεϊ είναι οι συγγραφείς από τους οποίους επηρεάζεται περισσότερο. Οι ήρωές του, αν δεν είναι άνεργοι, κάνουν συνήθως περιθωριακές δουλειές, είναι αλκοολικοί, υποφέρουν λόγω διαζυγίων ή οικογενειακής βίας, δυσκολεύονται να εκφραστούν, κι όμως είναι πιο δυνατοί και πιο προσαρμοστικοί απ’ όσο φαντάζονται, παρά το ότι δεν συνειδητοποιούν τη λυσσαλέα μάχη που δίνουν ενάντια στη μοναξιά και την αποξένωση. “Είναι οι δικοί μου άνθρωποι” είπε κάποτε “δεν θα μπορούσα ποτέ να τους υποτιμήσω”
