Περιγραφή
Από τις απαρχές της ιστορίας, οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν γύρω από υπαίθριες φωτιές ή στην αγορά για να ακούσουν ιστορίες. Αυτή η επιθυμία μοιάζει βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ουδέποτε αποκρίθηκα ότι ήμουν κάτι άλλο πέρα από παραμυθάς. Χαίρομαι να αφηγούμαι ιστορίες και έχω πει πολλές. Δυστυχώς για μένα, η αφήγηση μιας ιστορίας χάριν της ιστορίας και μόνο αποδοκιμάζεται από τη διανόηση. Προσπαθώ να υπομείνω σθεναρά την κακοτυχία μου. — ΣΟΜΕΡΣΕΤ ΜΩΜ
Από τον πρόλογο του βιβλίου
Τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για τη Χονολουλού. Απέχει τόσο πολύ από την Ευρώπη, το ταξίδι από το Σαν Φρανσίσκο είναι τόσο μακρινό, το όνομά της εμπνέει τόσο παράξενους και τόσο σαγηνευτικούς συνειρμούς, ώστε, αρχικά, δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεν ξέρω αν είχα σχηματίσει νοερά ακριβή εικόνα του τί περίμενα, αλλά αυτό που συνάντησα ήταν για μένα μεγάλη έκπληξη. […] Μολονότι ο ιθαγενής τροχονόμος στη γωνία, όρθιος πάνω στην εξέδρα, ρυθμίζοντας την κυκλοφορία με το λευκό ραβδί, προσδίδει στη σκηνή έναν αέρα ευπρέπειας, νιώθεις ότι η ευπρέπεια αγγίζει μονάχα την επιφάνεια — λίγο παρακάτω, επικρατεί σκότος και μυστήριο. Σου δημιουργεί την ανατριχίλα, το ανεπαίσθητο σκίρτημα στην καρδιά που αισθάνεσαι τη νύχτα στο δάσος, όταν ο σιγανός, επίμονος χτύπος ενός τυμπάνου ταράζει ξάφνου τη σιωπή. Δεν έχεις ιδέα τί περιμένεις. […] Αν επέμεινα στις αντιφάσεις της Χονολουλού, το έκανα επειδή αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, το επίκεντρο της ιστορίας που θέλω να διηγηθώ. Είναι μια ιστορία σχετικά με τις πρωτόγονες προλήψεις, και με εκπλήσσει το γεγονός ότι κάτι τέτοιο κατόρθωσε να επιβιώσει σ’ έναν πολιτισμό ο οποίος, αν και όχι τόσο διακεκριμένος, είναι αναντίρρητα εξαιρετικά σύνθετος.
