Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

7,99 

Τα κείμενα που ακολουθούν έχουν γραφτεί με απόσταση 19 χρόνων και 7000 χιλιομέτρων ανάμεσά τους.
Το πρώτο, “Οι γυναίκες και η κοινωνική ανατροπή”, είναι προϊόν του νέου γυναικείου κινήματος στην Ιταλία. Είναι μια σημαντική συμβολή στο ζήτημα που θέτει η ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος παγκοσμίως: «Ποια είναι η σχέση των γυναικών με το κεφάλαιο και τι είδους αγώνα πρέπει οι γυναίκες να κάνουν για να το καταστρέψουν;» Πρέπει ακόμη να προσθέσουμε πως το ερώτημα αυτό δεν είναι καθόλου ίδιο με το: «Τι παραχωρήσεις μπορούμε να αποσπάσουμε από τον εχθρό;» – παρόλο που τα δύο ερωτήματα φαίνεται ότι σχετίζονται. Θέτοντας το πρώτο ερώτημα θεωρούμε πως θα νικήσουμε· θέτοντας το δεύτερο υπολογίζουμε τι μπορούμε να περισώσουμε από το ναυάγιο της ήττας. Αγωνιζόμενες όμως για να νικήσουμε, μπορούμε να κερδίσουμε πολλά στη διαδρομή. […]
Το δεύτερο κείμενο, “Η θέση μιας γυναίκας”, κυκλοφόρησε αρχικά ως μπροσούρα και προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Γράφτηκε το 1952, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, στο Λος Άντζελες, όπου η μετανάστευση νέων εργαζόμενων γυναικών και αντρών είχε λάβει βιβλικές διαστάσεις. Παρά το ότι υπογράφεται από μένα, εγώ ήμουν απλώς ένα όχημα για να εκφραστούν όσα ένιωθαν και ήξεραν οι γυναίκες, νοικοκυρές και εργάτριες στα εργοστάσια, ως μετανάστριες από το Νότο και την Ανατολή στη Χρυσή Δύση. […] (Σέλμα Τζέιμς, από την εισαγωγή της έκδοσης)

Η εργατική δύναμη είναι ένα παράξενο εμπόρευμα, γιατί δεν είναι πράγμα. Η ικανότητα για εργασία ενυπάρχει μόνο στον άνθρωπο ο οποίος καταναλώνει τη ζωή του στη διαδικασία της παραγωγής. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να μείνει εννέα μήνες στη μήτρα, πρέπει να τραφεί, να ντυθεί και να εκπαιδευτεί· όταν δουλεύει πρέπει κάποιος να στρώσει το κρεβάτι του, να σκουπίσει το πάτωμά του, να φτιάξει το κολατσιό του, να καλμάρει και όχι να ικανοποιήσει τη σεξουαλικότητά του, να ετοιμάσει το φαγητό που θα τον περιμένει μετά τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι οκτώ το πρωί μετά τη βραδινή βάρδια. Αν περιγράψουμε τη βασική παραγωγή και αναπαραγωγή αυτού του συγκεκριμένου ανθρώπου, περιγράφουμε τη γυναικεία εργασία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: MIGADA A71 Κατηγορία:

Περιγραφή

Τα κείμενα που ακολουθούν έχουν γραφτεί με απόσταση 19 χρόνων και 7000 χιλιομέτρων ανάμεσά τους.
Το πρώτο, “Οι γυναίκες και η κοινωνική ανατροπή”, είναι προϊόν του νέου γυναικείου κινήματος στην Ιταλία. Είναι μια σημαντική συμβολή στο ζήτημα που θέτει η ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος παγκοσμίως: «Ποια είναι η σχέση των γυναικών με το κεφάλαιο και τι είδους αγώνα πρέπει οι γυναίκες να κάνουν για να το καταστρέψουν;» Πρέπει ακόμη να προσθέσουμε πως το ερώτημα αυτό δεν είναι καθόλου ίδιο με το: «Τι παραχωρήσεις μπορούμε να αποσπάσουμε από τον εχθρό;» – παρόλο που τα δύο ερωτήματα φαίνεται ότι σχετίζονται. Θέτοντας το πρώτο ερώτημα θεωρούμε πως θα νικήσουμε· θέτοντας το δεύτερο υπολογίζουμε τι μπορούμε να περισώσουμε από το ναυάγιο της ήττας. Αγωνιζόμενες όμως για να νικήσουμε, μπορούμε να κερδίσουμε πολλά στη διαδρομή. […]
Το δεύτερο κείμενο, “Η θέση μιας γυναίκας”, κυκλοφόρησε αρχικά ως μπροσούρα και προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Γράφτηκε το 1952, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, στο Λος Άντζελες, όπου η μετανάστευση νέων εργαζόμενων γυναικών και αντρών είχε λάβει βιβλικές διαστάσεις. Παρά το ότι υπογράφεται από μένα, εγώ ήμουν απλώς ένα όχημα για να εκφραστούν όσα ένιωθαν και ήξεραν οι γυναίκες, νοικοκυρές και εργάτριες στα εργοστάσια, ως μετανάστριες από το Νότο και την Ανατολή στη Χρυσή Δύση. […] (Σέλμα Τζέιμς, από την εισαγωγή της έκδοσης)

Η εργατική δύναμη είναι ένα παράξενο εμπόρευμα, γιατί δεν είναι πράγμα. Η ικανότητα για εργασία ενυπάρχει μόνο στον άνθρωπο ο οποίος καταναλώνει τη ζωή του στη διαδικασία της παραγωγής. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να μείνει εννέα μήνες στη μήτρα, πρέπει να τραφεί, να ντυθεί και να εκπαιδευτεί· όταν δουλεύει πρέπει κάποιος να στρώσει το κρεβάτι του, να σκουπίσει το πάτωμά του, να φτιάξει το κολατσιό του, να καλμάρει και όχι να ικανοποιήσει τη σεξουαλικότητά του, να ετοιμάσει το φαγητό που θα τον περιμένει μετά τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι οκτώ το πρωί μετά τη βραδινή βάρδια. Αν περιγράψουμε τη βασική παραγωγή και αναπαραγωγή αυτού του συγκεκριμένου ανθρώπου, περιγράφουμε τη γυναικεία εργασία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Άλλα