Περιγραφή
Ο Λακάν τρεφόταν με αναλύοντες, κάθε τύπου. Έβρισκε τον αληθή λόγο σε κάθε εκφορά είτε αυτή ήταν παθολογική είτε φιλοσοφική, είτε κυρίως φροϋδική. Αυτός διάβαζε το Φρόϋντ και τις βιβλιογραφικές παραπομπές του, όπως ο Πλωτίνος τον Πλάτωνα. Δεν είναι τόσο ρηξικέλευθο λοιπόν το εγχείρημά του. Είναι ριζωμένο στην Ιστορία της φιλοσοφίας. Μόνο που όντας ευφυής καταλαβαίνει πως πίσω από κάθε φιλοσοφία, υπάρχει μια θρησκεία την οποίαν εκκοσμικεύει, και πίσω από κάθε θρησκεία υπάρχει μια πρακτική των μυστικών της. Τα θρησκευτικά δόγματα διαφέρουν κατά τις εμπειρίες των μυστικών τους. Και οι φιλοσοφίες κατά την εκκοσμίκευση των θρησκειών τους. Και από αυτή την άποψη ο ελεύθερος συνειρμός είναι ένα είδος εγκόσμιας μυστικής, ένας τρόπος απεύθυνσης στο υπερούσιο και στο άκτιστο της γλώσσας. Στην καθημερινή εξάσκηση αυτής της μυστικής εμπειρίας που είναι η συνεδρία ο Λακάν ήθελε τον ψυχαναλυτή σκουπιδάκι στο λόγο του άλλου. Οι λακανικοί κατά το μέτρο που τους κυριαρχεί αυτό το ανυπόφορο του να είσαι σκουπίδι στο λόγο του άλλου, επιδιώκουν εξουσίες, κυρίως επί της ακριβείας αποδόσεως του λακανικού γραπτού. Τα γνωρίζαμε όλα αυτά όταν επιχειρήσαμε την απόδοση. Δεν είναι ένα τευχίδιο για το γρήγορο κορφολόγημα της σκέψης του. Δεν έχει τάξη. Είναι συνειρμικό και μια προσπάθεια να προσφερθεί στην μυστική του αναγνώστη με το γραπτό κείμενο, που αναλογικά έχει κάτι από τη θέσμιση της συνεδρίας. Μετέωρα ξεφτίδια μιας σκέψης που στην εκτύλιξη των σεμιναρίων με την μπαρόκ γλώσσα του έγιναν κάποτε αναγνωρίσιμα υπολείμματα ακόμη και σαν παραδοξολογίες. Δεν διεκδικούμε από τους ψυχαναλυτές την απόδοση του κειμένου, αντίθετα στρέφουμε προς το κείμενο τους αναγνώστες που θα θελήσουν να γίνουν επαρκείς. Ανοιχτό έργο που φέρνει εις σμικρόν ειδήσεις από τα πιο ακραία σύνορα του λόγου. Στα σύνορα δηλαδή με την ποιητική έκφραση.
