Περιγραφή
Πώς καθορίζονται και επανακαθορίζονται τα όρια ανάμεσα στον κόσμο της λογικής και στον κόσμο της τρέλας; Ποια υπήρξε η πορεία της ψυχικής νόσου και του ψυχικού ασθενή στον χρόνο; Μέσα στο πλαίσιο ποιων ιστορικών συνθηκών ανεγέρθηκαν ξαφνικά άσυλα και ιδρύματα εγκλεισμού στα οποία στοιβάχθηκαν όσοι/ες θεωρήθηκαν “ψυχικά ασθενείς” και εντός των οποίων εντοπίστηκαν και ταξινομήθηκαν συγκεκριμένες καταστάσεις και ανθρώπινες συμπεριφορές ως “ψυχικές διαταραχές”; Ποια υπήρξαν τα ιστορικά a priori που οδήγησαν στην κατηγοριοποίηση κάποιων ανθρώπων ως “ψυχικά ασθενών”, στο στιγματισμό και την απομόνωση του “διαφορετικού” και στην απόπειρα επιβολής μιας, κοινωνικά ακίνδυνης και συνάμα επιθυμητής, ομοιομορφίας; Πώς φθάσαμε στην αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών με φοβία, επιφύλαξη και προκατάληψη και στην ταύτισή τους με τον “άλλον”; Πώς τελικά επιτελείται η συγκρότητη της επιστημονικής γνώσης και η παραγωγή του επιστημονικού λόγου στα εκάστοτε κοινωνικά μορφώματα; Είναι, εν τέλει, δυνατόν να συλλογιστούμε την επιστημονική γνώση χωρίς ταυτόχρονα να λάβουμε υπ’ όψιν τα εκάστοτε δίκτυα εξουσίας και ελέγχου; Τα παραπάνω ερωτήματα βρίσκονται στο επίκεντρο της παρούσας μελέτης. Η απάντησή τους επιχειρείται μέσα από την παρουσίαση της ιστορικής πορείας της ψυχικής νόσου και την αντιμετώπισης των ψυχικά ασθενών από την κλασική αρχαιότητα μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.
